-gozle,Elxan.
Elxanin ise dayanmaga niyyeti bele yox idi. Gozunu qan ortmuwdu. Kim olur olsun,Mehini incideni bu dunyadan mehrum etmeye hazir idi.
-Sen kimsen,he? Ozunu ne zenn edirsen?deye Kenana catar catmaz agzinin ustune yumruq iliwdirdi. Kenan qefil zerbeden sendirleyib yixildi. Amma,tez de qalxaraq mat mat Elxana,sora ise Elxana mane olmaga caliwan Mehine baxdi,baxdi ve her wey ona aydin oldu.
-Mehini bir de incitmeyine izn vermeyecem! Uzaq dur bu qizdan!Elxan sesini yukseltdi.
-Pervane wamdan nece vaz kece biler? Onda olumunun oldugunu bile bile kenar geze bilmir,Elxan. Indi deyirsen bir pervane kimi de olmayim? Kenan qanamaqda olan dodaqlarini silib ogrun ogrun Mehine baxdi.
-Sevirem seni,Mehin. Neinki Elxan,butun dunya yiqiwib gele,meni senden vaz kecire bilmezler. Sene mehebbet borcum var.
Elxan yumruqunu duyunleyib Kenana zerbe endirmek isteyende Mehin araya girdi.
-besdir,Elxan. Gel,gel gedek,deye elinden yapiwdi. Elxan teslim oldu ve Mehine qowularaq ordan uzaqlawdi.
Kenan bir xeyli yerinden terpenmedi.
Mehin Kenanin sözlerinden yaman tesirlenmiwdi. . .
Gunler kecirdi. Zaman hec neyi deyiwmemiwdi. Her wey eyni idi.Sabit qalmiwdi.Deyiwen tekce havalar idi. Olkeye payizin geliwiyle soyuqlar daxil olmuwdu.
Kulek esir,narin yagiw yagirdi. Mehin hemiweki tek Elxanla Universitete gelib getmekde davam edirdi. Kenanin yalvariwlarina,ciddi cehtlerine ne qeder sevse de ehemiyyet vermirdi. Sevirdi Kenani.Amma,bagiwlaya bilmirdi.Qelbini cox qirmiwdi. Sevgiden yarimamiwdi. Omrunu karyera qurmaga serf eleyecekdi artiq.
-Ne edirsen et,ne qeder kenar gezirsen gez,meni ozunden uzaqlawdira bilmezsen,Mehin. Senden beter inadkaram.
Mehin ayaq saxlayib Kenana teref cevrildi.
-El cek menden!
-eleye bilmeyeceyim neyise isteme menden,gulumsundu.
-Mehin,qulaqlarina sirqa et.Seni hec kime vermeyecem. Menim olacaqsan. Ya xowluqla,ya mecbur!
Mehinin qawlari catildi. Amma,hec ne deye bilmedi. Duzu,xowuna gelmiwdi sozler. Amma,qururu qarwisina

<< 1 ... 129 130 [131] 132 133 ... 157 >>