Axtardiqlari nomre saxta senede mexsus idi. Bu butun iwlari korlayirdi. El cekmek niyyeti yox idi,amma,bu iwin axrina cixmaq da cetin idi. Tel.i cixarib Ayxana zeng vurub aparati qulagina tutdu,amma,televizorda ewitdiyi xeberden dehwete gelib aparati yere saldi. Gozleri az qala hedeqesinden cixacaqdi. Nitqi qurumuwdu. Aparici xanim axwam saatlarinda kucede itlerin kimsesiz bir qadinla onun korpesini parcaldadiqindan behs edirdi. . .
-ola bilmez! Yox! Nermin! Oz sesine qan ter icinde yuxudan oyandi. Boyumuw gozleri otagda dolawdi. Ozune geldikce her wey aydinlawirdi. Cox wukur,yuxuydu... Bu ne kabusdu, Ilahi,qalxib oturdu. Omrunde bele qorxmamiwdi. Dolabin ustundeki qrafinden su tokub acgozlukle icdi. Saatin tenbel tenbel irelileyen eqreblerine gozu satawdi. 11 idi. Eynini deyiwib pilleleri endi. Mahmud divanda eylewib tv izleyirdi. Oglunun halindan teeccublendi.
-nese olub? Zaman kecib eylewdi.:Ata dedi,
-men bele yawaya bilmirem.
Mahmud sual dolu baxiwlarini oglunun uzune dikdi. Zaman davam etdi.
-Nerminin bele bir iw etmesine inanmiram.
-Ailemizin nufuzunu lekeleyen o qadinin adi bu evde cekilmemelidir,Zaman!MAHMUD emr etdi.
-Ata,burda yalniwliq var.Zaman el cekmedi.
-Hekimin,ozu de illerdir aile hekimimizin senedlerini oz gozlerinle gormedinmi? Daha ne subut axtarirsan?deye Mahmud eyni terzde dillendi.
-Ata,belke bir yalniwliq,bir anlawilmazliq var. Men Nermini bunda gunahlandira bilmirem. Bawa duw,ne olar,icimi wubheler yeyir,ata.Men bele yawaya bilmirem...Zamanin ureyi sixildi. Qalxib otagda geziwdi. Mahmud susdu. Zaman cevrilib atasina baxdi ve suretle evden cixdi. Az sora artiq xestexanadaydi. Eldarin yanina getmek,daniwmaq isteyirdi. Dehlizin sonuna catanda addimlarini yavawitdi ve qapini astadan doyub gel sozunu ewiden kimi iceri kecdi. Eldar onu goqen kimi ozunu itirdi.
Amma,tez de heyecanini bogub soyuqqanliqla onun salamini aldi.
- xow geldin,Zaman.
-xow gorduk,doktor,deyib onun gosterdiyi yere eylewdi zaman.
-Nese olub?

<< 1 ... 26 27 [28] 29 30 ... 157 >>