edib yerinden sicradi.Al qana qerq olmuw Turali nifretle suzub elindeki gece lampasini yere atdi.
-eclaf! Allah cezani versin! Lenete gelesen,deye aglaya aglaya onun olub olmediyini yoxladi. Nebzi vururdu. Geri cekildi. Vaxt itirmek olmazdi. Qapini acib etrafa boylandi.Dehliz bow idi. Wubhe dogurmamaqcun ust bawini seliqeye salib telesikordan uzaqlawaraq pilleleri endi.Heyecanini bogub diqqet celb etmemekcun insanlarin arasindan hec ne olmamiw kimi cixsa da kuceye cixanda ayaqqabilarini da soyunaraq ozu de bilmediyi istiqamete dogru qacmaga bawladi. Hicqiriqlari kesilmir,toxtaya bilmirdi. Her an Turala yaxalanma qorxusu iwgencelerden qurtulma, Ayxani gorme sevincine qariwmiwdi. Ureyi sanki bu deqiqe qopub ayaqlari altina duwecekdi. Xeyli getdikden sonra ayaq saxladi. Gucu tukenmiwdi. Taqeti qalmamiwdi artiq. Nefesini derib dizleri uzerine cokdu. Urkek baxiwlarla etrafa baxib bir tehlukenin olmadiqina emin olduqdan sora dincini almaga caliwdi. Bir nece deqiqe terpenmez qaldi. Amma,ona dogru gelen bir oglani gorcek qalxib onun kimliyini ayird etmeye caliwdi. Yox,Tural deyildi.
-bu gece vaxti burda ne gezirsen?deye oglan sirtiqcasina diwlerini agartdi. Nazli sebrini basib susdu ve onun yanindan otub kecmek istedi. Lakin guclu bir el qollarinda kilidlendi.
-Belke,bize gedek?
-TOXUNMA MENE ECLAF!Deye Nazli butun gucunu toplayib her iki eliyle oglani sinesinden iteledi ve suretle qacmaga bawladi. Gucu yox idi,bacarmirdi. Allahdan imdad dileyirdi. Qarwidan gelen mawinin onune kecib her iki elini qaldiraraq yelledi. Mawin yavawiyib dayandi.
-Qizim,ne edirsen? Az qalmiwdi vurum seni,deye bawini pencereden cixaran surucu gileylendi: bawina hava gelib?
-dayi,ne olar,yalvariram,mene komek et...meni oldurecekler. Bir caninin elinden qacmiwam, Nazli yalvardi.
Kiwi onu suzub fikre getdi ve tez de
-kec eylew,dedi. Nazlinin uzu guldu. Arxa qapini acib mawina eylewdi. Mawin herekete gelende yawli surucu guzguden ona baxib soruwdu: hara gedirsen?

<< 1 ... 30 31 [32] 33 34 ... 157 >>