xeber ewideceyine hardasa emin idi amma Zamanin gozlerindeki iwarti,uzundeki tebessum onu cawdirdi. Zaman onu intizarda saxlamadi
-Nazli burdadi.
Ayxanin qollari bowaldi. Bir addim geri cekilib matdim matdim Zamana baxdi ve sehv ewitdiyini sanib:KIM?deye soruwdu.
- Nazli...Bize gelmiwdi,sene getirmeyimi istedi,amma,huwun itirdi,bura getirdim,deye Zaman olanlari neql etdi.
Ayxan qulaglarina inanmirdi. Heyreti sevincine,sevinci kovrekliyine qariwmiwdi. Daniwa bilmedi.
-Narahat olma,yaxwidi... Orda,deyib palataya iware etdi. Ayxan ozunu nece iceri atdi bilmedi. Zaman da palataya kecdi. Ayxan carpayida uzanmiw sevdalisina hesretle baxdi. . .baxdi ve goz yawlari kipriklerini islatdi. O nece deyiwmiw,nece ariqlamiwdi. Periwan saclari balinca seliqesiz dagilmiw,qonce dodaglari suya hesret cicek kimi solgunlawmiwdi. 9ayin hesreti ureyine bele dag cekmemiwdi hec. Ureyi parcalandi. Nece darixmiwdi onuncun.. Nece ozlemiwdi sevdiyini...
-Nazlim...dodaqlarindan qopan Nida Nazlinin qulaglarina catanda qiz agirlawmiw kipriklerini zorla aralayib ona baxdi ve xowbext bir tebessum gozelliyine reng qatdi. Ayxan diz cokub onun ellerini tutub opdu. Saclarina sigal cekdi.Bu qeder yaxin olacaglarina umudu yox idi,amma,yanilmiwdi. Nazli hicqirirdi,sevinc goz yawlari idi. Artiq olseydi bele gozu arxada qalmayacaqdi.
-Meni bagiwla, Ayxan...Mecbur edildim.. picildadi.
- Her wey kecdi...sakit ol,duwunme bu haqda. Bax,yanindayam artiq. Daha bizi kimse ayira bilmeyecek,deye Ayxan ellerin opdu. Nazli uzunu yana cevirib titrek sesle
:Men aqtiq sene layiq deyilem...dedi. Ayxani sanki ildirim vurdu. Nazlinin sozleri ureyine ox kimi deyse de ozunu sakitlewdirdi. Elini qaldirib Nazlinin cenesinden ehmalca tutaraq uzunu ozune cevirdi. Qeti ve emin bir tonla: Mene bax,NAZLI.GOZLERIMIN ICINE...SEN MENIM QEBULUMSAN.BIR DE BU SOZLERI DILINE GETIRME.XOWBEXT ELEYECEM SENI.UNUTDURACAM,SOZ VERIREM SENE.INDISE YAT,DINCEL.QORXMA,YANINDA OLACAM.GETMEYECEM...dedi ve qalxib ehmalca alnindan

<< 1 ... 33 34 [35] 36 37 ... 157 >>