dayandi.
-emioglu,kimse bizimle duwmencilik edir,bu aileni dagitmaq isteyir,deye aglina gelenleri gizletmedi.
Ayxan dogrudan da teeccublendi.
-kim?kimden wubhelenirsen?
-maraglisi da budur ki,ele biri aglima gelmir,amma,bele olmasina eminem, Ayxan.
-onu da tapariq,rahat ol.,esas odur ki emim ozune gelsin.
- haqlisan.deye Zaman elave etdi.
- Nermini mutleq tapmaliyam, Ayxan. Gecikdim amma,onda etmeli oldugumu indi etmek isteyirem. Bawqa hekimler...
-Bes Eldar?
-men ona inanmiram, Ayxan,Zaman wubhesini dile getirdi: Baxmayaraq ki,atamin illerdi ki hekimidi. Axir vaxtlar uzume baxmir,indi de atamin yaninda o olmaliydi ,bawqa hekim yox. Ayxan dogrudan da teeccub etdi.
-Eldar ne edib ki? Ve ya niye size nese etsin ki soruwdu.
-bilmirem,emin deyilem,amma,bir onu bilirem ki,kimse bizimle yaman oynayir.
- Nazli.,Nazli nese bilir, Zaman,yoxsa,niye ele desin ki:Zaman ehtiyatli ol?
-ola biler, Ayxan. Nazlinin bize cox komeyi deyecek. . .
Tural daniwdiqca Mahire reng verib reng alirdi. Bu qederi hec aglina da gelmezdi. Donub qalmiwdi. Demek Nazli ona bu qeder yaxin idi. Nitqi qurumuwdu. Beynini qariwiq duwunceler mewgul etmiwdi. Bir cixiw yolu tapa bilmirdi.
- ne etmeliyik? Deye Tural geziwmekden yorulub Mahireye baxdi.
-Bir qizi da yanina saxlaya bilmirsen!deye aniden Mahire sukutunu qirdi. Turalin
Onsuz da dawmagda olan sebr kasasinin son damlasi bu sozler oldu. El atib Mahireni bogazladi ve berelmiw gozlerini duz onun gozlerine dikib ciqirdi.
- esebleri korlama! Qohumlarini bele tanimirsan! Yoxsa men bilerdim iwimi!deyib Mahirenin xirildadiqini sanki indi gordu ve ellerini bowaldib geri cekildi: ikimiz de batdiq! Mahire bir xeyli oskurub susdu.
- helelik aglima nese gelmir. Dua et Nazli birce kelme de demesin! Furset duwen kimi iwini bitir.
-Mahmuddan sora ona da nese etsem hami wubhelenecek axi,xirildadi.
-oz zibilini ozun temizle Mahire! Qiwqirdi Tural. Mahire bozardi: MEni bu iwe sen celb etmisen! Yaxani geri cekme! Bawima bir

<< 1 ... 38 39 [40] 41 42 ... 157 >>