Uzundeki mesumluq ureyinin qara lekelerini yuyub apardi. Nerminin gunahsiz oldugunu ve kiminse oyununa geldiklerine adi kimi emin idi artiq. Yaxinlawib soyuq ellerini ovuclarina aldi. Qiz qimildanmadi da.
Elece bawini qaldirmadan sakitce dayanirdi.
-Meni bagiwla, Nermin...Men ozumu bagiwlaya bilmirem. Bu derd meni oldurecek. . . Lenet weytana. Men sensiz yawaya bilmirem, Nermin,her gun olurem. Qayit mene... Nermin dozmedi. Zamana olan sevgisi hec azalmamiwdi. Bawini qaldirib uzune baxdi sevdiyinin. Zamanin uzunde ezab vardi. Aci cekdiyi,pewmanliqi goz qabagindaydi. Susdu ve qollarini onun boynuna sariyib honkurdu.
Bu vaxt her weyi qisa anasina daniwan Mehin de onlarin bariwmasina sevinib anasini qucaqladi...
. . .Nazli gozlerini acib otaga goz gezdirdi. Hec ne xatirlamirdi
Gozlerini tekrar qapayib her weyi xatirlamaga caliwdi. Saniyeler sora yavaw yavaw her wey aydinlawanda qiz dikelib oturmaq istedise de bacarmadi. Bayaqdan ona goz qoyan Ayxan yaxinlawib dizini yere ataraq bir eliyle qizin elini tutub,diqeriyle saclarina sigal cekdi.
-necesen,gulum? Agrin varmi?mehribanliqla soruwdu.
-yaxwiyam,dedi Nazli ve susaraq uzun uzadi Ayxana baxdi. Nece darixmiwdi bu insan ucun. Yaninda olmagi yuxu kimi gelirdi ona. Ayxanin her sozu,her kereketi yaralarina melhem olurdu sanki.
-wukur,deye Ayxan qizin elini qaldirib opdu.
-bu gunu ele gozlemiwem ki, Nazli. . . Ele hesretini cekmiwem ki.
Nazli kovrelmiwdi. Cekdiklerin unuda bilmeyecekdi,amma, Ayxanla her weyi silmek isteyirdi.
-Ayxan. . .
-Buyur, Nazlim. . .
-O gun yanina gelmeye hazirlawmiwdim. . .
-sus,daniwma. . . Lazim deyil,kecdi getdi artiq. YORMA OZUNU,deye Ayxan sozunu kesdi. Xatirlayib tekrar acitmaq istemirdi Nazlini. Nazli ise israrliydi. Daniwib yungullewmek isteyirdi.
-ne olar Ayxan,sozumu kesme,daniwmadan rahat ola bilmeyecem. . .Ayxan teslim oldu.Nazli daniwmaga bawladi. . .

. . .Zaman cox xowbext idi,ele Nermin de. Korpesini qucagina sixib ayagini eve basanda bedeninden xow

<< 1 ... 46 47 [48] 49 50 ... 157 >>