dayanmiwdi. Nazlini sonacan dinlemiwdi. Onun axitdiqi her damla yawa gore Turaldan qisas alacaqdi. Daha sebr etmeye,dozmeye gucu catmirdi. Nazlinin burdan cixmasini gozleyirdi,bundan artiq sebr etmeyecekdi. Saatina baxib yavawca qalxdi. Onu oyatmasin deye barmaqlari ucunda palatadan cixdi. Uzaga getmek istemirdi. Nazlini qorumaq boynunun borcu idi. Elece qapinin yaninda dayanib etrafa baxdi. Seymur ona doru gelmekdeydi.
-belke eve gedesen? 2gundu burdasan,deye catan kimi dillendi.
- Nazli burdayken bir addim da uzaga gede bilmerem.
-narahat olma,Nazli sabah cixir.,deye Seymur bayaqdan beyninde dolawan suali unvanladi.
-bes hara gedecek?
Ayxan duruxdu. Dunen baw verenler kino lenti kimi gozunde canlandi. Nazligile gedib bawverenleri daniwsa da qizin atasi<BIZIM ELE OVLADIMIZ YOXDUR>deyerek Nazlini gunahlandirmiwdilar.
Ovladliqdan bele redd olunmuwdu Nazli. Ne deyecekdi Nazliya? Diger yarasi sagalmamiw yeni yarani nece vuracaqdi axi?
-bize apararam. Anam razidi. Daniwmiwam. Sonrasin duwunerik,picildadi.
-esas olan Nazlinin ozunu toplamasidi. Esebleri pozulub. Ehtiyatli davranmaq lazimdi.
Ayxan raziliq elameti olaraq bawini yelledi.
-men cixiw senedlerini hazirlamaliyam. Seher apara bilersen,dedi ve gelen zenge cvb vermekcun azca gericekildi.
-alo,ana? . . . Ne?
Sakit ol,bu deqiqe gelirem,deyib telawla Ayxana baxdi.
-qardawimin veziyyeti pislewib,deyerek qacaraq ondan uzaqlawdi. Ayxan getmek istese de Nazlini tek qoya bilmezdi. . .
Seymur eve catanda anasi astanada dayanmiw,aglayirdi. Ozunu iceri atdi. Pilleleri telesik qalxib qardawinin otagina kecdi.Orxan carpayisinda uzanmiwdi. Uyumamiwdi amma,gozleri qapali idi.
-nece hiss edirsen ozunu?deye Seymur qorxa qorxa soruwdu.
Orxan kipriklerini qaldirmadan
-yaxwiyam men dedi. -ana ebes qorxdu.
-ele ise bu ne haldi? Niye uzanmisan? Qardawina beled idi. Qururluydu,dozumluydu. Hec vaxt da dediyinden donmurdu. Ailesinin israrina baxmayaraq inad edib mualice

<< 1 ... 48 49 [50] 51 52 ... 157 >>