qizin onunde siper etdi.Ardbard acilmiw gulleler sinesini al qana boyadi.
-qac Nazli!!! Deyib cokdu. Nazli dehwete gelmiwdi. Sevdiyinin cokmesiyle qiwqirmasi bir oldu.
-Qorxma,Nazli,qac canini qurtar,deye Ayxan ozunu toplayib hesretle ona baxdi. Nazli ise qimildanmadi da. Ozunu itirmiw,dehwete gelmiwdi.
-nazlim. . . Zamandan komek . . .
Qiz sanki yuxudan oyandi.Ne olur olsun ozunu Zamana yetirmeli,imdad dilemeliydi.Ayxani olume terk etmemeliydi. Aciq qapidan bayira yuyurdu. Tural da onun ardiyca qacmaq isteyende Ayxan son gucunu toplayib ayaqlndan yapiwaraq ona mane oldu. Tural sendirleyib yixildi. Nazlinin canini qurtarmagi namine Turalla halsiz olsa da elbeyaxa olub ona vaxt qazandirmaga caliwdi. . .
Sinesinden axan qan koyneyini al qirmizi renge boyamiwdi.Getdikce gozleri qaralirdi,amma,son gucunu toplayib Turala durmadan zerbeler endirir,Nazlinin uzaqlawmasi ucun elinden geleni eleyirdi. Tural da sakit dayanmir,zerbeni zerbeyle cavablayirdi. Ayxan duwunduyunden de gucluydu. Bu halinda bele onunla cetin bacarirdi. Silahli elini Ayxan mohkemce sixib saxladiqindan gullelerin hamisi divara deyirdi.. Ayxan meqsedine catmiwdi artiq,silah bowalmiwdi.Nazlini bu tehlukeden xilas etmiwdi.Artiq ozuyle bacarmirdi. Gucu tukenmiwdi,gozleri qaralirdi. Qollari bowaldi.
Tural bunda istifade edib aralanaraq qalxdi. Dodaqlari arasindan axan qani koyneyinin qolu ile silib nifretle ona baxdi ve ayagini qaldiraraq zerble Ayxanin yarali sinesine cirpdi. Onsuz da halsiz olan Ayxan bu agriya doze bilmedi.
-bagiwla. . .bagiwla meni. . . Naa. . .z...lim,deyib gozlerini qapadi.
Tural qapidan cixib etrafa nezer saldi.Nazli coxdan getmiwdi. Eseblerine hakim ola bilmeyib qizin qarasinca soylenib ne duwunduse tekrar eve donub zirzemiye duwdu ve qaranliqda xeyli axtardiqdan sora aradiqlarini tapdi. Geri qayidaraq qan icinde huwsuz qalan Ayxana oteri nezer salib elinde tutduqu bezin qabini acdi ve mayeni etrafa sepib cixiwa dogru getdi. Qapidan cixanda evi gozden kecirdi ve

<< 1 ... 58 59 [60] 61 62 ... 157 >>