almadiqda yadina duwdu ki,evde hec kim yoxdu. Gunay iznliydi,anasi ise Zamangile getmiwdi. Mecbur olub qalxdi ve dehlize kecerek qapini acdi. Orxan astanada dayanmiwdi. Karixdi.
-Cinare,daniwmaliyiq.
-ne haqda?qiz soyuqqanliliq etdi ve bilmirmiw kimi maraqla soruwdu.
-IKIMIZDEN.
-hislerime,qerarima hormetle yanawmani isteyirem,Orxan.
-Cinare,sen ureyindekileri gizledirsen,uwaq deyilem. Gozlerin seni ele verir.
Cinare baxiwlarini yayindirdi. Istemirdi teslim olsun. Onsuz da bu sevginin esiri olmuwdu.
-Yanilirsan.
-Yanilmiram, Orxan donmedi.Ozunu bir goz qirpiminda iceri atib qapini baglayaraq qizin onune kecdi.Gozlenilmeden her iki elini ellerine aldi.Cinareni heyecan burudu.Esirdi. Gozlerinin onu yalanci cixarmasindan ehtiyatlanib tez uzunu yana tutdu.
-Mene bax...
-. . .
-Cinare,mene bax,gozlerimin icine..
Cinare qeyri ixtiyari baxiwlarini oglana yoneltdi.
-Gozlerime baxaraq meni sevmediyini soyle,picildadi.
Cinare susdu.
-soyle,Cinare.Yalniz bundan sora senden vaz kececem.
-Men. . .men...qizin sesi titredi. Daniwa bilmeyib susdu.
-Bu gozler yalan daniwa bilmez, Cinare,deye Orxan dodaqlarini qizin dodaqlarina toxundurdu.
Cinare ozunu itirdi. Vucudunu xow,amma,anlawilmaz bir hiss sardi. Ozunu ne qeder mecbur etse de oglandan ayrila bilmedi. Hec bir orqani sozune baxmirdi.Bu onun ilk opuwu idi.
Orxan azaciq kenara cekilende qiz sanki indi ozune geldi ve elini qaldiraraq Orxanin sifetine sille cekdi. Orxan qimildanmadi da.Qapiya dogru elini uzadib yuksek sesle
-cix!dedi.
Orxan tabe oldu. Sakit addimlarla otaqdan cixdi. Cinarenin barmaqlari dodaqlarinda gezdi. . .
he,niye aglayirsan ki? Deme ki,gozume nese duwdu,inanmayacam onsuz da.
Mehin sanki agladiqini indi bildi. Ellerinin tersiyle yanaqlarini celd bir halda silerek sanki her weyin gunahkari o imiw kimi aciqla Elxana baxdi. Ve yuksek,amma,titrek sesle
-MEN AGLAMIRAM,dedi ve yalan daniwmasindan olmali ki,yanaqlari allandi. Elxani gulmek tutdu ve bunu gizlemedi.

<< 1 ... 72 73 [74] 75 76 ... 157 >>