olmasindan,bawina bir iw getirilmesinden cox qorxurdu deye polise xeber etmemiwdi.Cinareyle Menzer de onlari tek buraxmirdi. Korpe Murada qadinlar baxsa da,o,sanki anasinin yoxlugunu bilibmiw kimi tsakitlewe bilmirdi.
-Ata,doze bilmirem. Nermin o namussuzun elinde! Men burda eli qolu bagli,hec bir wey eleye bilmirem!Zaman qiwqirdi.
Mahmud hec ne deye bilmedi.Handan hana:Sakitlew Zaman,o qadini izleyirler,getdiyi unvani bilenden sora Nermini de xilas eleyeceyik.
-Onu oz ellerimle oldurmeliydim,ata!Zaman barmaqlarini duyunledi.

Nermin acliq ve aglamaqdan elden duwmuwdu. El qolunun bagli olmasi onu daha da acidirdi. Terpenmeden uzaniqli qalmiwdi.Burdan xilas olmaq yollarini axtarib tapmaliydi,yoxsa,heyati mehv olacaqdi. Mahirenin onu pis yola suruklemek istemesini ewitmiwdi. Ondan her cur pislik gozleyirdi deye qorxurdu. Qapi astadan acilanda elinde sini tutmuw oglan iceri soxulub elindekileri masaya qoyduqdan sora ona yaxinlawdi ve agzina baglanmiw yayliqi acaraq:Sen bize lazimsan,deyib riwxendle gulumsundu ve elave etdi:Ac qalma,yemelisen.
-elim bagli halda nece yeye bilerem?deye Nermin etiraz etdi.-ac,senin yaninda qacasi deyilem ki. Yeyim,baglayarsan.
Oglan el ustu razilawdi. Ve arxaya kecerek qizin qoluna berk berk baglanmiw ipleri acdi.
Nermin sevinse de buruze vermedi. Masadaki siniye iware edib.
-qalxa bilmirem,getir dedi. Oglan conmek isteyende Nermin gece lampasini qaparaq var gucuyle bawina zerbe endirdi. Ve bundan ozunu itirmeyerek vaxt itirmeden ayaqlarini acdi. Telesik qalxib aciq qalmiw qapidan bayira baxdi. Evde kiminse olmagini yoxlamaq ucun stekani goturub dowemeye ataraq gozledi. Yox,kimse yox idi. Cixiwa yuyurdu. Heyetdeki ovcarkani gorende ozunu itirdi. Kopek asude dolawirdi ve bayira cixmaq olume getmek demek idi. Metbexe yuyurub soyuducudan et goturerek geri qayitdi ve qapini azaciq acaraq eti gucu yetdiyi qeder uzaqa atdi.Kopek gozleri ile havada eti izleyib ardiyca qacanda,Nermin de arxaya baxmadan darvazaya dogru qacdi.

<< 1 ... 91 92 [93] 94 95 ... 157 >>