kenan gorsun. Unutmaga caliwdiqi zamanda qarwina cixmasi hislerini daha guclendirmiwdi. Yalniz indi bir daha emin oldu onu unuda bilmeyeceyini.
Kenanin elleri saclarinda gezdi. Kenara cekildi.
Kenan sakitce eylewdi.
-qulaq as,deye elini mawinina dogru uzatdi.
Radioda oxuyurdu.
[Seni ureyime yazim ya silim,
Menim dostummusan,yoxsa,sevgilim.
Mene birdefelik soyle ki bilim,
menim dostummusan,yoxsa,sevgilim,. .
Susqun baxiwlarla olma qatilim. . .]Heykele dondu. Nitqi qurudu. Ozunu ne qeder tox tutmaga caliwsa da bacarmadi. Gozlerinden axan yawlar qeweng uzunde ciqir acirdi.Mahni tam onu anladirdi. Kenanin da gozleri dolmuwdu,amma,uzunde aci bir tebessum vardi.
-gozel sozlerdi,he?Kenan daniwmaga bawladi.
-ele bil. . .ele bil. . .susdu.
Az sora:sehv anlama,men bilirem,sen dostumsan.deyib qehqehe cekdi...
Mehin fikirlere qapanmiwdi. Ureyi sozune baxmirdi. Baxiwlari Kenanda iliwib qalmiwdi. Hec ne demeden uzunu cevirib getdi.Yol boyu ozunu toxtatmaga caliwsa da bacarmirdi.
-Mehin?
Bawini qaldirdi. Elxan idi.
-Size gedirdim. Niye mene xeber etmemisen,deye Elxan bir az incik halda soruwdu,amma,onun aglamasini gorub teeccublendi.
-ne olub,Mehin? Niye aglayirsan?
-onu gordum.Mehin astadan kovrek sesle cvb verdi.
-aydindi...
-gedek burdan,Elxan.
-bes niye gelmiwdin bura?Elxan aciq awkar qisqandi.:Kenana gore?
Sen onu hele de nece seve bilersen,Mehin? Gunde bir sevgili deyiwir.
-sus!
-niye?heqiqetleri ewitmek istemirsen?
-men onu sevmirem!
Elxan riwxendle guldu.
-yalan. . .inanmiram!
-sevmirem!Mehin eseblewdi.SEVMIREM DEDIM,ELXAN!
O menden unutmagimi istedi! Seni sevmeyimi tovsiyye etdi,bawa duwursen?
Elxan hec ne deye bilmedi.
Mehin goz yawlarina boguldu. . .

Cinare qapini acanda ZamanlaSEYmuru gorcek teeccublense de gulumsunub eve devet etdi.Meryem de onlarla xow goruwub oturmaga devet etdi.
-xeyir ola? Deye qadin soruwdu.
-coxdandi gelmirik. Baw cekmek istedik. Necesen,emidostu?Zaman sukutunu pozdu.

<< 1 ... 98 99 [100] 101 102 ... 157 >>