-Mene inanırsan? -
Ayşe, yene başladın? -Sualımın
cavabı bu deyil -Sene
inanıram. Güvenirem. Seni
sevirem -Men de Murad, men
de Murad Ayşenin saçlarından
öperek qoxusunu içine çekir. -
Suallarım seni bezdirdi? Ayşe
başını Murada teref çevirerek:
- He? Bezdin? Murad Ayşenin
saçlarını qarışdıraraq: - Bu
hardan çıxdı? Onların söhbetini
uzaqdan addımlayan balaca
Amil pozdu. -Ayşeee... Ayşe
başını Muradın qolları arasından
qaldıraraq: - haa bu ne idi?
Ayağa qalxaraq üstünü
temizleyir. Murad çemenlikde
veziyyetini heç deyişmeden: -
Ne olduu? Amil onlara
yaxınlaşaraq: - Ayşe, ana seni
çağırır. Ayşe celd qaçaraq
uzaqlaşır. Amil Muradın
yanında oturaraq: - Ehh sus
pulu vermirsen? Murad
anlamamış kimi: - Nee? -sus
pulu daa susmağim üçün.
Gördüklerimi unutmagim üçün
- deyib kinayeli gülümsedi.
Murad qalxaraq: - Amilcikk
mence pula ehtiyac yoxdu
hәe? Çünkü artıq heçne
xatırlamırsan düzdü? Yoxsa
başqa cür unutdurmağa
çalışacam. Amil qaçaraq: -
Menn artıq unutmuşam. Baaax
heçne bilmirem. Murad başıni
yellәyәrәk gülüm,sәdi: - Eynәn
Murad әmisi... Ayşә tәnginәfәs
halda hәyәtlәrinә çatdi. - Ana,
mәni buyurmusan? Füruze
xanim әllәrini çirmalayib: -
Ayşә, tövlәni tәmizlәmәyivi
tapsirmisdim ama
tәmizlәnmiyib. - bu dәyqә
tәmizdiyәrәm. Gülşәn salmişdi
çәnәsinin altina başım qarişıb. -
O Gülşәnә de atan deyir 1
aydan sonra toyu elәmәy
istiyiriy. Ayşә qizararaq başini
aşaği saldi: - Ana, mәn... -
tövlә! "Gәlmişәm otağına
Oyadam sәni gara gilәm Nә
gözәl xәlq eylәmiş Yaradan
sәni gara gilәm Götürüb mәn
qaçaram Aradan sәni gara..." Ic
cәkәrәk әlindәki süpürgәni
yerә tullayib göz yaşlarini sildi
Ayşә. " Kaş ki anama yalan
demәsәydim. O da acilamazdi
mәni. Hәm mәn sәhv heçnә
elәmәdimki..." Şirin
gülümsemesi ve ince beden
quruluşu gözelliyinin sübutu
idi. Kendin en gözel qızı
olduğu kimi hem de ağıllı bir
qız idi. Sadece orta tehsilli idi.
Kendde oxumağa çox fikir
verilmirdi. Murad da orta
tehsilli idi. Amma kendin en
varlı
Zeqqum bunu paylawmiwdilar eyyy
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç