vura
bilmәzsәn! Vüsal Muradi
sakitlәşdirmәyә çalişirdi.
Digәrlәri isә Ayşәgilә bu
biyabirçiliğin hesabini
soruşmaq üçün getmişdilәr.
Sәhәr açilmiş, vә bugün heç
kim üçün o qәdәr dә ürәkaçan
olmamişdi. - Murad zәng
vurmuşdu. - O alçağin adini
çәkmә yanimda! - Leyla, sәncә
biz bu qiza lazim olduğundan
çox diqqәt yetirmirik? Muradi
da başa düşm... - Mәn başa
düşmürәm. Mәn sevdiyi qizi
döyәn kişini başa düşmәk is tә
mi rәm! Kişini, Vüsal, Kişi! -
Xәstәmiz oyandi. Vüsal vә
Leyla bir- birinә baxdilar. -
Görә bilәrsiz. - Mәn burdayam.
Leyla Vüsali dinlәmәdәn otağa
daxil oldu. - Ayşә... Ayşә
gözlәrini bir nöqtәdә
cәmlәşdirmiş vә heç bir
reaksiya vermirdi. Üzündә
göylüklәr var idi, dodaği
partlamiş üstәlik qolu da
çixmişdi. Leylanin onun bu
halina urәyi yanirdi. - Ayşәm,
nolar bir söz de. Qişqir, ağla,
bağir, çağir ama belә susma.
Leyla Ayşәnin әlini tutaraq
yatağinin kәnarinda oturdu.
Ayşә nәhayәt piçildayaraq: -
Mәnә inanmadi... - Nә? -
İnanmadi. İnanmadi mәnә.
İnanmadi. Leyla Ayşәnin bu
halindan qorxub daha da üstünә
getmәdi. Bu zaman Vüsal
qapidan boylanaraq piçildadi -
Leyla, 1 dәqiqә çixa bilәrsәn?
Leyla heç nә demәdәn otaqdan
çixdi. - Leyla, Murad bizi
axtarir hәr yerdә. Elә Ayşәnin
valdyenlәri dә... - Öldürәcәklәr
onu - Dәlisәn? Bu qәdәr dә
elәmәzlәr. - Qizin halini
görmürsәn?! Biz orda
olmasaydiq nә olacaqdi? Döyә-
döyә öldürәrdilәr! - O bütün
bunlari gözә almaliydi! - Vüsal,
sәn Muradin tәrәfindәsәn ya? -
Sakitlәş, Leyla! Murad burda
olduğumuzu mütlәq
öyrәnәcәk, elә indi şәhәrә
getmәliyik. Kәnddә hәr kәs
dünәn baş verәn biyabirçiliği
danişirdi. Ayşәnin ailәsi,
Muradin ailәsi Ayşәni axtarirdi.
Murad bu mәsәlәni qeyrәt
mәsәlәsi elәmiş vә bunun
hesabini Ayşәdәn soruşmali idi.
Heç ağlina başqa ehtimal
gәlmәmişdi. Heç " Ayşә
elәmәz " deyә düşünmәmişdi.
Hәr kәsin bu barәdә danişmasi
onu daha da qәzәblәndirirdi.
Artiq Ayşәni Leylagilә
gәtirmişdilәr. Leylanin ailәsi
xaricdә yaşadiğindan Leyla bu
evdә

<< 1 2 [3] 4 >>