yuxusunu gerçek etdiyi üçün Tanrıya şükr edir.
Daha sonra şahzadenin nedimelerinden birinin yanına gederek:
--Şahzademizin menden istediyi bir şey vardı. Gedib söyleyin, istediyi şeyi artıq gelib ala biler - deyir. Nedime Yusufun dediklerinden bir şey anlamır, amma gedib onun sözlerini şahzadeye çatdırır. Şahzade heyecanla Yusufun yanına gelerek:
--Nedimeden eşitdiyim doğrudurmu? - soruşur.

Yusuf:
--Beli, şahzadem - deyir ve şahzadeni gülün yanına aparır. Gülü görünce evvelce gözlerine inana bilmeyen şahzade daha sonra gülü qoparıb eline alır ve derhal iylemeye başlır. Bir an sonra başı dumanlanmağa başlayır ve özünden gedib yere yıxılır. Nedimeler bunu padşaha bildirirler. Padşah Yusufun qıza nese bir şey etdiyini düşünüb celladlara derhal Yusufun boyunun vurulmasını emr edir. Yusufun boyunu vurub cesedini qaranlıq meşeye basdırırlar.

Şahzade 3 günlük derin yuxudan sonra çox gümrah halda ayağa qalxır ve ilk olaraq nedimelerinden Yusufu soruşur. Ağır xeberi öyrendiyi zaman derhal gülünü isteyir. Gülün yarısının solduğunu görür. Şahzade bir hefte yemeden, içmeden, yatmadan davamlı olaraq göz yaşı tökür.

Bir hefte sonra gece yuxusunda Yusufu görür. Çox gözel bir evin heyetinde çox gözel bir bağça yetişdirirmiş. Bağçasında her növ çiçek vardı. Ancaq mavi gülden yalnız bir dene idi.
Yusuf şahzadeye dönerek:
--Bura cennetdir, bura bizim evimizdir, şahzadem. Her şey sizi gözleyir, lütfen artıq yanıma gelin - deyir. Şahzade oyanar görür ki, hele gecedir. Ağlından gördüyü yuxu keçir, zehninde Yusufun dedikleri seslenirdı. Birden mavi gülü eline alır, penceresini açır ve özünü aşağı atır...
Seher sarayda qiyamet qopur. Hamı ağlayırdı. Şahzadenin cansız bedeni yerde idi, amma üzü ay kimi parlayır ve üz ifadesi sanki gülümsemeyi xatırladırdı. İki elinin arasında bütünlükle solan mavi gül vardı...
Buna göre de artıq dünyada mavi gül açmayacaq. Çünki Yusuf ve şahzade sevgisi bir de yaşanmayacaq. Mavi gül dünyaya yalnız bir defe geldi, gelişi de eynile bele idi.

<< 1 2 [3]