oldu. Dostum başqa birine vurulmuşdu. Meni dost bildiyi üçün sevincin ilk olaraq menle bölmüşdü. Hec neyi deyişmek mümkün deyildi. Günlerce duyduğum sevgiden yatmayıb, yeyib-içmediyim halda indi men ne edim deye yuxusuz qalırdım. Son fikir ayrılığı seçdim. Dostumla son defe görüşmek isteyirdim. O ise bundan xebersiz "yaxşı görüşek hemde sene sevdiyimden danışım” deyirdi. ALLAHın qismetinden yağış damlaları yene gözlerimden yanağıma süzülürdü. Heçne danışa bilmirdim. Hıçqırıqlarım duyulmasın deye susurdum. Zarafatından yene qalmırdı. ”Yağış yanaqlarını yene isladıb amma daha ağlamırsan” dedi. Son görüşümü behanelerle bitirdim. Ağlaya –ağlaya eve daxil olub mektub yazmaq istedim. Üreyimden keçenleri sadece bir cümleyle yazdım......
KAŞ MEN AĞLAYANDA SUSAYDI YAĞIŞ...
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç