olmuwam. 4 yawim olanda atamin iwi ile elaqedar kochmeli olduq. SSRI dagildiqdan sonra choxlari kimi atam da iwsiz qaldi. Bir muddet guclu olmaga chaliwdi, amma sonra tesellini araq wuwesinde tapdi. 17 yawim olanda, atamin sergowlugundan ve evdeki gundelik dava-dalawdan bezib, kasib garderobumu mekteb chantami yigib bir chox genc qizlar kimi Moskvani feth etmek arzusu ile bura geldim. Demek olar ki, pulum yox idi. Moskvada yaxin qohumlarimiz da yox idi. Atamin uzaq bir qohumunun evine getdim, amma o hemin deqiqe mene bawa saldi ki, meni gormeklerine hech de wad deyiller. Men bawa duwurdum: balaca 2 otaqli menzilde o arvadi, qaynanasi ve 2 uwagi ile yawayirdi. Amma oz evinden bir az aralida mene ev tapmaga komek etdi. Bilirsen, seni ilk defe gorende, bu wehere heyranligini gorende, Moskvadaki ilk gunumu xatirladim, xowbextlikden goyun yeddinci qatinda idim, butun gunu weheri gezirdim. Bizim kendde hech normal magaza da yox idi. Burda ise… Menim kimi kendden gelmiw bir qiz uchun Moskva bawqa qalaktika kimi gorunurdu. Oz xowbextliyime inana bilmirdim, ciyerlerime doyunca Moskvanin siqaret tustusu ve benzinle dolmuw havasini chekirdim. Buranin havasindan bele boyuk pullarin qoxusu gelirdi… “Ulduzlar fabrikasi” yeqin ki, menim bawimi xarab etmiwdi. Heqiqeten inanirdim ki, menim kimi bir qiz ulduz ola biler. Uwaqliqdan qonwumuz gitarada chalmagi oyretmiwdi. Belece “Ulduzlar fabrikine” geldim. Hetta mene qulaq asib, zeng vuracaqlarini da bildirdiler. Onu deyim ki, zeng vurdular, amma 3 il evvel menim qrupumun ugurlarini gordukden sonra. Onlar uchun chixiw etmeyimi istediler. Men de onlara zeng vuracagimi dedim, bow vaxtim olan kimi… Tezlikle maddi sixintilarim bawladi. Uzun muddet iw axtardim. Evvelce medeni ofislerde axtarirdim, sonra magazalara yoneldim. Neticede ucuz kafede ofisiant olaraq iwlemeye bawladim. Orada hech wexsiyyet vesiqesi de teleb etmirdiler. Bir defe qizlardan biri “Kristall” kazinosuna kastinqe getmeyi teklif etdi. Men de maraq xatirine getdim. Amma

<< 1 ... 101 102 [103] 104 105 ... 174 >>