seslendirdi.
Ir: Menden daniwmayib hech? – Aysel gozlerini suzdurub derinden nefes aldi. Etrafdan ele gorunurdu ki, Aysel deyilenleri vecine almir, amma eslinde ozunu ele almaga chaliwirdi. Orxan uzaqdan veziyyeti gorub artiq onun komeyine telesirdi, amma Aysel ozu Irinani yerinde oturdacaqdi.
Ay: Onun uzun ewq maceralarinin siyahisindan daha maraqli movzularimiz var. – Irina bele cavab gozlemirdi.
Ir: Nece cesaret ede bilersen… - yuksek sesle deyib daha chox tamawachi topladi. Orxanin bir-iki addimliq yolu qalmiwdi, yumruqlarini mohkem sixmiwdi. Amma Aysel gozlemek fikrinde deyildi.
Ay: Bilerem. Men – onun arvadiyam, sen – kechmiw mewuqeler siyahisinda belke de 100-cu.
Ir: Sen ozune bir bax…
Ay: Yox! Sen bax. – butun megrurulugunu bu sozlere qoymuwdu sanki.
Ay: Seninkimilerle sadece yatirlar, eylenirler. Menimkimilere ise awiq olurlar, evlenirler, uwaq sahibi olurlar. Her wey aydin oldu? Yadinda saxla: sen menim evimdesen, birce kelmem ve seni burdan yox ederler. – Orxan agzi achiq wekilde korpe-arvadina tamawa edirdi. Duzdur, indi daha chox qezebli qadin tesiri bagiwlayirdi, neinki korpe. Gozlerinde sanki alov qigilcimlari yanirdi. Orxan ondan gozlerini cheke bilmirdi. Qezeblenerken mohtewem idi. Yene de bu istek… Bu da onun muqeddes mesumu! Amma veziyyet gezginlewirdi ve Orxan mudaxile etmeli idi. Onun novbeti “kechmiwi” Ayselin uzerine hucuma kechmeye hazirlawirdi. Buna ise o yol vermeyecekdi. Umumiyyetle bu hucumlara son qoyulmalidir. Orxan Aysele yaxinlawib onun chiyinlerini qucaqladi.
Or: Bu hadiseye gore uzr isteyirem. Yeqin ki, lazim olandan artiq ichib. – Aysel ona gulumsundu. Kenardan anlayiw gulumsemesi kimi gorune bilerdi amma Orxan bunun “sen goreceksen” demek oldugunu anladi.
***
Son qonagi da yola salib Orxan qonaq otagina telesdi. Arvadini sonuncu defe gorende o, son gucunu serf ederek ayaq uste dayanmaga ve yorgunluqdan yixilmamaga chaliwirdi. Orxanin qabagina Alya xala chixdi.
Al: Hehc birinizde vicdan yoxdur, ne atada, ne ogulda.

<< 1 ... 110 111 [112] 113 114 ... 174 >>