goruweceyik. Atam her weyi oyrenib, ona gore de bu oyunu davam etdirmeyin menasi yoxdur. Maraqlananlar uchun nese bir behane tapariq ve sen azadsan. – dedi. Bu qeder sade. Hech bir emosiyasiz, kedersiz, ureyi yanmadan bu sozleri sanki tulladi ve onlar zeher kimi menim qanima iwleyib ruhumu zeherlediler. Bu menim sonum idi. Butun dunyam wuwe kimi chiling-chiling oldu, o qirintilar menim ureyime sancilaraq aglagelmez aci verirdiler. Hetta indi, tam ayildiqdan sonra bele, men bu yuxunu duwunerken bedenimin titremesini dayandira bilmirdim. Gozlerim yene yawla doldu. Ve bir sual meni narahat etmeye bawladi. Butun bu oyun heqiqeten tamamlandiqda men onsuz nece yawayacam? Ureyimi yandiran “sevgi” adli hissle nece bawa chixacam? Axi o mene hech bir soz vermeyib… Mehz bu kabus meni bu gece etdiklerimi etmeye mecbur etdi. Men “sabah ne olacaq?” duwuncesi ile beynimi doldurmaq istemirem. Men indi var olanlar baresinde duwunmek isteyirem. Indi ise men xowbextem, yanimda sevdiyim kiwidir, gece biz sevgiden aliwirdiq. O menimle aglima bele gelmeyecekler weyler edirdi. Varligindan xeberim olmayan bir hezz yawatdi mene. Menim ilk kiwim oldu. Ve eger sabah menim uzume qapini baglasa, ozumu tenha gecelerde ovundurmagim uchun sebebim olacaq. Ne olursa olsun! O menim heyatimdadir ve o menimle olduqca men xowbextem. Yaddawimda bu gecenin her ani hekk olunub. Onun bedeninin her hissesini, her xalini, her chapigini xatirlayiram. Onun toxunuwlarini ve ince sozlerini xatirlayiram. En sonda qiwqirti ile adimi chekmeyini xatirlayiram. Butun bunlar hemiwelik menimle qalacaq, butun bunlar mene mexsusdur.
***
Otagin alaqaranliginda Orxan arvadinin yanaginda goz yawi gordu. O narahat oldu.
Or: Seni incitdim? – onun ustunden qalxmaga chaliwdi.
Ay: Yox. – gozlerini qaldirmadan cavab verdi.
Or: Aysel! – barmaqlarinin ucu ile Ayselin chenesini qaldirib baxiwlarini yaxaladi.
Or: Ne olub?
Ay: Men… - “Men seni sevirem” demek istedi, amma…
Ay: Men… chox xowbextem. Bu gece… en unudulmaz gecem

<< 1 ... 131 132 [133] 134 135 ... 174 >>