idi. – Orxan dodaqlari ile onun dodaqlarini orterek sozunu bitirmesine imkan vermedi.
Or: Menim de. – tam semimi dedi. Aysel inamsizliqla gulumsedi.
Or: Hech gulme! – arvadinin yanagini sigallayaraq elave etdi.
Ay: En yaxwisi? – Orxan arvadini inandirmaq uchun onun dodaqlarini ehtirasli opuwle uzun-uzun opdu ve onun novbeti axmaq fikir soylemesinin qarwisini almiw oldu.
Ay: Orxan! – Aysel utanaraq ondan aralandi.
Or: Ne? – yalanchi teeccuble soruwdu.
Or: Ozun gunahkarsan.
Ay: Nede? – teeccublendi. Orxan baxiwlari ile onu yandirirdi.
Or: Bele wirin olmaq olmaz. – Orxan yene onun dodaqlarina yaxinlawdi.
Ay: Orxan. – gucle nefes alaraq dedi.
Ay: Men duw qebul etmeliyem. – Orxan guldu.
Or: Get, kim mane olur?
Ay: Sen. – Orxan qawlarini yuxari qaldirdi.
Ay: Ortuyun yarisi senin altindadir. Men ona burune bilmirem.
Or: Onsuz get. Men icaze verirem.
Ay: Orxan! – balaca kuseyen uwaq kimi yanaqlarini wiwirdib etiraz etdi. Orxanin “ureyi yumwadi” ve chilpaqligindan utanmayaraq ortuyu ustunden atdi. Aysel qip-qirmizi reng aldi, artiq nese demeye hazirlawirdi ki, fikrinden dondu. Ortuye yaxwica burunub vanna otagina kechdi. Orxan uzun muddet onun arxasinca baxirdi ve ozu-ozune teeccublenirdi. Kim duwune bilerdi axi… Gunew tezece baw qaldirirdi, nazik wualar otagi iwiqlandirmaga bawlayirdi. Orxan etrafina goz gezdirdi, yerde xeyli paltar var idi: yirtilmiw koynek, cins walvar, Ayselin gece koyneyi. Alya bu otaqda detektiv kimi arawdirma aparmamiw yir-yigiw etmek lazimdir. Orxan yatagin uzerindeki ortuyu goturdu, yerdeki paltarlari da topladi ve oz otagina duw qebul etmek uchun kechdi. Yol boyu duwunurdu ki, oz ewyalarini Ayselin otagina kechirmelidir.
***
Aysel vanna otagindan chixanda otaqda Orxani gormedi. Amma otaq bayaqki ile muqayisede daha abirli halda idi. Aysel utandi, yerdeki paltarlari yigiwdirmaq hech aglina gelmemiwdi, yataq ortusunun olmadigini gordukde ise daha da qizardi. Bawini yelleyib garderoba yaxinlawdi. Evveller tanimadigi markaya mexsus

<< 1 ... 132 133 [134] 135 136 ... 174 >>