ipleri boz krujevali achiq-cheyhrayi rengli yungul sarafani sechdi. Ince parcha bedenini sararaq dizden bir az awagiya qeder davam edirdi. Aysel guzgude ozune baxdi ve razi qaldi. Sachlarini toplamaga hazirlawirdi ki…
Or: Yox. – Orxanin sesini ewidib diksindi.
Ay: Meni qorxutdun. – Orxan yaxinlawib arvadinin sachlarindan opdu. Ondan nece asili olduguna ozu de teeccublenirdi. Hemiwe ona toxunmaq, onu hiss etmek, qoxusunu ichine chekmek isteyirdi.
Or: Yigma. Men bele sevirem.
Ay: He? Men ise yox. Bele agirliq bawinda olsaydi senin halina baxmaq isterdim. – sozlerine fikir vermeden Orxan arvadinin sachlarina gomuldu.
Or: Sen yasemen qoxursan.
Ay: Bu men deyilem, wampundur. – Aysel onun qollarindan chixmaga chaliwdi.
Or: Chehrayi sene yarawir.
Ay: Chehrayi hamiya yarawir. – hele de qurtulma cehdlerine davam edirdi.
Or: Axi niye, sadece menimle razilawmaq olmur? – Aysel erine teref dondu ve inadla bawini yelledi.
Ay: Ozune tutuquwu al.
Or: Nezere alacam. – Orxan arvadinin belinden tutub qapiya dogru getdi.
Or: Men acmiwam.
Ay: Bele tez metbexde hech kim olmaz.
Or: Neyleyirem kimise? Menim arvadim var. – mehribanca olmasa da, bir-birile sozlewerek onlar metbexe dogru getdiler.
Bax, men xeberdar etmiwdim. Niye oxuyurduz axi???

23 bolum – Kechmiwle uzbeuz.
Vadikin zenginden sonra Elxan ozune yer tapa bilmirdi. Gozlediyi zeng gelerken gece saat 2 idi.
Va: Oz otagindadir, gedirik? – zengin diger ucundaki Vadik soruwdu.
El: He. – Elxan yorgun sesle pichildadi, sakitlewdirici qebul edib menzilinden chixdi. Larisa Moskvanin merkezindeki “Mir” otelinde ve tebii ki, en bahali lyuks nomrede qalirdi, digerlerinde qalmaq onu deyersizlewdire bilerdi. Elxan bilende ki, o tek, novbeti “hamisiz” qalir, xeyli teeccublendi. Ve xatirladi – axi indi o evli qadindir. 108 nomreli otagin onunde dayanib qapini doydu.
La: Kech. – qapi arxasindan Larisanin sesi ewidildi.
La: Seni gozleyirdim. – Elxan agir addimlarla qonaq otaginin merkezine dogru geldi. Larisa barin

<< 1 ... 133 134 [135] 136 137 ... 174 >>