ne daniwmalidir. Son 14 ilde oglunu ilk defe gorurdu. Artiq oglu boyuyla bir olmuwdu ve umid dolu gozlerle anasina baxirdi. Axi ne deye bilerdi ona? “Bagiwla, sen mene lazim deyildin, men seni istemedim, seni atanla qoyub daha yaxwisini axtarmaga getdim”, yox, bunu deye bilmezdi. Umumiyyetle oglunun gozlerine baxa bilmirdi. Yalniz Elxana zeng vurmaga gucu chatdi. Bu qeder… Sonra ise otagin qaranliginda gizlenib oglunun, onun umid dolu gozlerinin xeyalini xatirinden silmeye chaliwaraq dayanmadan agladi. Amma bacarmadi. Hetta iller sonra bele hemin xeyal onu ruh kimi her yerde teqib edirdi. Yene de Moskvani terk etmeli oldu. Orxan boyudukce onun wekilleri de tez-tez,SMI-de, elit jurallarda yayimlanmaga bawlayirdi, o artiq ictimai insana chevrilirdi. Indi ise qazetden wekilleri toplamaq sirasi Larisanin idi. Dunen de Moskvaya gelmekde meqsedi oglunu gormek idi. Onun evlilik xeberi hetta uzaq Estoniyaya – Larisanin yeni yawli biznesmen eri ile yawadigi olkeye de chatmiwdi. Larisa Orxanla erinin oglu ile getdiyi restoranda qarwilawacagini gozlemirdi. Ogluna baxaraq onun fikirlerini oxumaga chaliwirdi, amma onun buz kesmiw gozlerinde nifretden bawqa bir wey gormedi. Hetta ilk baxiwdan yanindaki qiza fikir vermemiwdi. Balaca, kovrek qiz idi…. Larisa emin idi ki, evlilik Elxanin ideyasidir. Onu bawa duwurdu, Elxan qorxurdu ki, oglu da onun taleyini tekrar edib hansisa nalayiq bir qizla heyatini birlewdire biler. Hemin gece yataginda qivrilarken Larisa Elxandan, oglundan qachdigi gunu xatirladi. Bu sehvine gore son bir neche ilde her gun ozunu lenetleyirdi. Amma sonraki pewmanchiliq fayda vermirdi. Saf ve onu delicesine seven Elxani xatirladi, hamileliyi dovrunde onun nece qaygisina qaldigini xatirladi. “Bes sen ne gozleyirdin?” – oz-ozune pichildadi – “Gozleyirdin ki, oglun boynuna sarilib, “seni sevirem anacan”, deyecek?” Buna umid etmek bele axmaqliqdir.
***
Elxan ureyinde boyuk bir narahatliq ile villaya yaxinlawdi. Sukan arxasina chox nadir hallarda eylewirdi, amma

<< 1 ... 137 138 [139] 140 141 ... 174 >>