sesi geldi.
Al: Oturdugu yerde niye batib qalmir axi? – qoca qari chay suzerek deyinmeye bawladi.
El: Erdedir, deyesen… - Elxan duwunceli terzde daniwdi, eslinde indi Larisa onu daha az maraqlandirirdi, butun fikri oglu ve gelininde idi.
Or: He, 3 il evvel ere gedib. Kiwinin 70e yaxin yawi var, var dovleti 10 millionlarla deyerlendirilir, amma boyuk oglu var ve o yegane varisdir. Yeni ki, yene tutuzdura bilmeyib.
El: Sen hardan… - Elxan sozunu tamamlamadi, bilirdi ki, oglunun da oz menbeleri var.
El: Belke de, goruwmek istedi. – Orxan Ayselin elini mohkem sixdi.
Or: Bir az gecikib, hardasa 25 il. – bu sozlerle Orxan stuldan qalxdi, Aysel de onun arxasinca getdi, chunki Orxan hele de onun elinden berk-berk tutmuwdu.
***
El-ele tutuwaraq onlar bagchaya chixdilar. Xefif kulek agaclarin yarpaqlarina toxunaraq sakitlewdirici melodiya yaradirdi. Hovuzdaki su asta-asta dalgalanirdi. Orxan yellencek-kresloda eylewdi ve arvadini dizleri ustune otuzdurdu. Onlar susurdular, her biri oz duwuncelerinde idi. Aysel Larisa haqqinda duwunurdu, cavan qadinin erini ve oglunu atib sevgilisine getme sebeblerini anlamaga chaliwirdi. Amma bu onun uchun anlawilmaz qalirdi, umumiyyetle bele bir weyi bawa duwmek mumkun deyildi.
Ay: Orxan. – pichildadi ve qulaginin dibinde sakit “he” ewitdi.
Ay: Sen onu sevirsen? – Orxanin bedeni hirsden titredi.
Or: Yox. Ona yazigim gelir. – Aysel erine tezyiq etmemek uchun susdu.
Or: Mene lazim olanda yox idi, hemiwe Alya xala yanimda idi. O menim uchun daha chox anadir, neinki meni dogan. Atam her defe ona yaxwi pul verir, duwunur ki, bu yolla menim sakitliyimi qoruyur.
Ay: Sen ise ozunu satilmiw ewya kimi hiss edirsen… - Orxan bawini terpetdi. Aysel koks oturdu, nece de gozel anlayirdi Orxani.
Ay: Gelib uzr istese bagiwlayarsan?
Or: Bele olmayacaq. Atamdan yaxwi bir meblegde chek alan kimi yox olacaq.
Ay: Bu qeder eminsen? – Ayselin hech sevmediyi istehzali guluw onun uzunde yarandi. Aysel bir az dikelib barmaqlarinin ucu ile onun

<< 1 ... 140 141 [142] 143 144 ... 174 >>