dunenki gezinti bes etdi.
Ay: Hovuza gedek. – Aysel wen sesle dedi. Orxan Vadikin bawina yungulce vurub elini arvadina uzatdi ve ona qalxmaga komek etdi. Vadik de ondan numune goturmek isteyirdi, amma Sati artiq Ayselle Orxanin arxasinca gedirdi. “Lenet weytana!” – ellerini cibine salib ozunu soydu.
***
Elxan bu dordluye pencereden tamawa edirdi. Onlar balaca uwaqlar kimi hovuzda eylenirdiler. Onlarin widdetli guluw sesleri yag kimi Elxanin ureyine yaxilib, ona hedsiz hezz bexw edirdi. Elxan ogluna baxdi, son zamanlarda chox deyiwmiwdi, daha az qawqabaqli olurdu, daha chox gulurdu. Axir vaxtlar bir defe de olsun siqaret chekmemiwdi, arada bir ichirdi. Hech bir gece klubu ve hech bir gece refiqesi. Orxan pariltili gozlu ve mehriban guluwlu bu balaca qiza baglanmiwdi. Deyesen, hele oglu ozu de anlamirdi ki, bu qizcigaz onun uchun nece deyerlidir. Elxan onlarin evliliyinin esasinda neyin durdugundan wubhelenirdi ve bu onu narahat edirdi. Orxan esl munasibetlerden qorxurdu, insanlarla dogmalawmaqdan qorxurdu. Onun hech vaxt daimi qadini, ya da ki dostu olmayib. Hemiwe tek olmaga aliwib. Tebii ki, eger Vadiki nezere almasaq. Orxan etrafina daire chekib hech kimi ora buraxmirdi. Wuuralti onun kompleksi var idi. Heyatinda en muhum rol oynamali olan insan – anasi onu terk etmiwdi ve ona gore de, Orxan bu yolla ozunu agri ve itkiden muhafize edirdi. Qarwilawdigi her qadinda potensial xeyanetkar gorurdu. Yaxinina buraxdigi yegane insanlar atasi, Alya xala ve Vadik idi. Indi ise bu qizcigaz onun iller evvel qurdugu serhedleri awa bilmiwdi… Elxanin bawqa bir qaygisi da var idi – Vadik. Gozleri ile onu axtardi… Elbette, kim wubhe ederdi! Yene de Satinin yanindadir, “sadiq kuchuk” gozleri ile ona baxir.
El: Agilsiz qiz. – narazi halda bawini yelledi.
El: Bu cur oglana miz qoyur.
***
Elxan anasinin eteyi arxasinda gizlenen balaca oglani ilk gorduyu gunu xatirladi. Vadikin anasi onun katibesi idi, hetta onlarin ewq macerasi da baw qaldirmiwdi, amma tezlikle sonladi, lakin

<< 1 ... 142 143 [144] 145 146 ... 174 >>