onun heyatindan getme vaxtim chatib. En yaxwisi ozumun getmeyimdir, neinki onun mene evliliyimiz muddetinde “qazandiqlarimi” resmen vermesini gozlemek. Birden guzgudeki eksime baxmaq chox iyrenc tesir bagiwladi. Men onun mewuqelerini gunahlandirirdim ki, onlar ozlerini satirlar, bes menim onlardan ne ustunluyum var? Pasportumda wtampin olmasi? Yox, bunun onemi yox idi, men de onlar kimi ozumu satmiwdim, hetta daha baha qiymete. Butun gucumu toplayib bu eve ilk geldiyimde eynimde olan cins walvari ve futbolkani geyindim. Senedlerimi goturudum, tumbanin ustune telefonu qoydum ve bir daha otaga goz gezdirdim. Beynimde o qeder xatire var idi ki, bu da daha chox aci verirdi. Telefonum zeng chaldi, ekranda “Orxan” yazilmiwdi, qorxu butun bedenimi sardi. Birden indi gelse nece olacaq?! Onun bir baxiwi ve men fikrimi deyiwecem, onun bir toxunuwu ve men o meni qovana kimi onunla qalacam. Qacharaq pillekenleri duwdum, arxadan Alya xalanin sesini ewitdim, amma geri donmedim. Tennis kortu ile qacharaq muhafizechilerin evciyinin yanindan kechdim ve villani terk etdim. Taksi surucusu hele de meni gozleyirdi. Aglima gelen ilk metro stansiyasinin adini dedim. Yarim saat sonra yaribow metro vaqonunda oturub bawimi oturaca yaslamiwdim ve yaddawimi sondurmek isteyirdim. Ugursuz cehd idi. Metro yaxwi fikir deyildi. Uzbeuzde yeniyetme cutluk oturub gizlince opuwurduler – bawqasinin xowbextliyi ureyime xencer kimi sancilirdi. Yeralti Moskva ile neche defe dovr etdiyimi bilmirem, amma yeraltindan chixanda hava artiq qaralirdi. Bedenimi qorxu burudu, bundan sonra ne edecekdim? Uzun-uzun kuchelerde bow-boz gezirdim, nehayet gece tam huquqla yerini aldi. Gedecek yerim yox idi, dostlarim da hemchinin. Satiden bawqa. Ciblerimde telefonumu axtardim amma tapmadim. Axi onu evde qoymuwdum, yox, evde yox, Orxanin evinde, bu daha duzgundur. Gozlerimle avtomat telefon axtardim ve tezlikle ugur uzume guldu. Ellerim ese-ese Satinin nomresini yigdim, o hemin anda cavab verdi.
Sa: Ewidirem.

29

<< 1 ... 160 161 [162] 163 164 ... 174 >>