bawa duwurem, amma onu anlamiram. Seninle o bawqa idi.
Ay: Sati, xahiw edirem, besdir onun haqqinda. – Sati susdu ve bawimi sigallayaraq yuxuya getmeyimi gozledi. Teeccublu olsa da bu gece mene kabuslar gorunmedi, eksine, yuxumda Orxani gordum, Orxani ve qucaginda balaca bir qiz uwagini, gozleri eynile Orxanin gozleri idi. Yuxumda o qeder xowbext idim ki, sehere kimi wip-wirin yatdim. Oyananda gorduyum ilk insan Vadik oldu. Yataqdan dik atildim. Vadik meni yeniden yerime uzatdi.
Va: Sakit, sakit. Men tekem, hech kim bilmir harda oldugumu. – bir az sakitlewsem de, ichimde yene de narahatliq var idi.
Va: Sen neylemisen? Boyuk Kerimov wimwek kimi chaxib, gurlayir. Orxan ise butun geceni dayanmadan ichib. Bundan sonra neyleyeceksen? – edyali qaygikewlikle duzelderek yatagin kenarinda oturdu.
Ay: Deyesen, uwagim olacaq. – Ilk defe idi bu sozleri demeye cesaret edirdim, tek Vadike yox, ozum-ozume de etiraf edirdim.
Ay: Bu haqda bizim muqavilemizde hec bir bend yoxdur. – Vadik narahatliqla Satiye baxdi, o ise sanki onun deyilmemiw sualina bawi ile qeti wekilde etiraz bildirdi.
Va: Yaxwi. Yigiwin, menim evime gedek, bura her an hansisa Kerimov gele biler, sene ise sakitlik lazimdir. – Onun sesi sakit ve qeti seslenirdi. Hech bir etiraz seslenmedi. Satiyle men sozebaxaraq geyindik, ozumuzu qaydaya saldiq, Vadikin sert baxiwlari altinda mecburi seher yemeyini yedik ve yola duwduk. Yarim saat sonra Vadik bizi weherin merkezindeki yenitikili binaya getirdi.
Ay: Kimin menzilidir? – maraqlandim.
Va: Menim. – gulumseyerek dedi. Sati teeccublenmedi, demeli, men sevgi yuvasina duwmuwem. En son mertebeye qalxib menzile daxil olduq. Chox gozel idi. Ag, boz ve mavinin achiq tonlari ile dizayn edilmiwdi. Yerden tavana kimi olan pencereler ise menzili daha iwiqli ve geniw gosterirdi. Divarlarda muxtelif resm eserleri, reflerde seliqe ile duzulmuw entiq ewyalar var idi.
Va: Rahat olun. Soyuducuda her wey var, vanna otaginda hem isti, hem de soyuq su var. Men ise getmeliyem.

<< 1 ... 162 163 [164] 165 166 ... 174 >>