– Satini operek getdi. Boyuk menzilde ikimiz qaldiq. Bundan sonra ne edeceyimi, heyatimi nece quracagimi bilmirdim. Taleyimle axmaq muqavile baglamiwdim ve meglub oldum. Chox pis uduzdum. Her weyi pulla satin alan bir insana awiq oldum. O bele biri idi: hesabchi, her meseleni boyuk meblegde pul ile hell eden biri, amma men onu sevirdim. Menim uchun oldurucu olan sevgi ile sevirdim. Indi ise menim uwagim olacaq. Bes birden bu uwaq Orxana umumiyyetle lazim olmasa nece? Bu fikirlerden daha da pis oldum, gozumun qabagi qaralmaga bawladi. Sati iki defe elimden tutaraq mene oturmaga komek etdi ve sebrle worba ichizdirdi. Hech bir etiraz etmirdim, mene ne deyilirdise onu da edirdim, sanki avtorobot kimi. Axwama yaxin yuxu mene hakim oldu, Sati meni yataga uzadib, ustumu edyalla ortdu. Ne qeder yatdigimi bilmirem, amma dayanmadan chalan qapi zenginin sesine oyandim.
***
Sati Vadikin geldiyini duwunerek celd qapini achdi. Qarwisinda Elxani gordukde ise chawginliqdan yerindece donub qaldi!
El: Salam, Sati. – Elxanin chiyninden gunah iw gormuw uwaq kimi Vadikin bawi gorundu.
Sa: Eclaf! – Vadike unvanladigi bu sozden sonra Sati qapini baglamaga chaliwdi.
El: Sakit ol, qizim. Biz sulhle gelmiwik.
Sa: Elbette, bir de ag bayraginizi gosterin. – Elxan devet gozlemeden icheri kechdi. Aysel tam sakit wekilde otagindan chixdi.
El: Salam, qizim.
Ay: Salam.
El: Duwunurem ki, daniwmaliyiq. – Aysel qorxaraq raziliq bildirdi.
El: Inan mene, men senin terefindeyem. – “Inan mene. Orxan da bele deyirdi, amma bowanma uchun aktiv fealiyyet gosterirmiw.” – Aysel duwundu.
Va: Elxan, sen soz vermisen ki, onu hech neye mecbur etmeyeceksen. – Elxan raziliq bildirdi. Chox yorgun gorunurdu.
El: Seni mecbur etmeye yox, daniwmaga gelmiwem. Daniwa bilerik, duzdur? – Aysel bawini terpetdi ve Vadike baxdi. Gozlerinde sanki yalvariw var idi ki, onu tek qoymasinlar. Sati doyuwchu gorunuwu ile onun yaninda oturub Elxani baxiwlari ile dewmeye bawladi.
El: Yaxwi, gel en bawdan bawlayaq: nece

<< 1 ... 163 164 [165] 166 167 ... 174 >>