Yeqin duwunurdu ki, nece olub ki, hele de sag qalmiwam. Duwduyumuz bu veziyyet kenardan maraqli olmali idi, chunki biz yagan yagiwin altinda wirin-wirin sohbet ederken qonwu elindeki chetiri achmali oldugunu unutmuwdu. Demeli, sohbetimizi ewitmemek yagiwda islanmaqdan daha qorxulu idi. Ele bu an men bir neche defe asqirdim. Atam ozune geldi: - Tez eve chix, xestelenersen! – bizi one buraxdi. Qeribesi bu idi ki, oglan da menim arxamca gelirdi. Onun uchun aradan chixmagin esl vaxti idi, amma yox. Eve addimimi atmamiw anamla bacim ustume hucum chekdiler. Onlarin suallarina cavab vere bilecek halim yox idi. Otagima kechdim. Novbeti yarim saat erzinde bu gunku hadiseleri unutmaga chaliwirdim, yuyundum, qurulandim, geyindim. “Evsayagi” geyinmiwdim, anamin choxdan atmaq istediyi (uzerinde futbol uzre Ingiltere yigmasinin emblemasi olduguna gore, tebii ki anam duwunurdu ki, bu qiz hobbisi deyil) , menim ise en chox sevdiyim sviter ve cins walvar. Daragi goturmeye erindiyim uchun qehveyi, uzun ve dolawiq sachlarima toxunmadim hech. Bacim chay ichmeye chagirdi, men de seve-seve getdim. Indi ise tesevvur edin, bu veziyyetde qonaq otagina daxil olanda “xilaskarim”i divanimizda oturmuw veziyyetde gordum. Valideynlerimle sohbet ederek yavaw-yavaw chayini ichirdi. Bacim mene chayi uzadanda, menali-menali gulumsunurdu. Bir az sonra oglan getmek qerarina geldi, getmemiwden once ise ev telefonumuzu goturmeyi unutmadi. Ailelikce onu yola saldiq. Arxasinca qapini baglayan kimi anamla atam meni danlamaga bawladilar. Adeten bu chox uzun chekirdi, chunki mene soz deyilende susmagi sevmirem. Bu defe ise her wey tez bitdi, chunki yagiwin altinda yaw paltarlarla gezmek saglamligima tesirini gostermiwdi ve men yerde idim. Gozlerimi achanda butun ailemi, piwiyim de daxil olmaqla bawimin ustunde gordum. Ayildigimi gorub, dermanlari bedenime yeritmeye bawladilar. Belece 2 gunu yataqda kechirmeli oldum. Sonraki gun ev sakinlerinin heresi oz iwinin bawinda iken ev telefonuna zeng gelir. Men

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 174 >>