yemeyini yeyirdik. Orxan yenice atasi ile telefonda daniwmiwdi. Or: Kiwi narahat idi, nece oldugumuzu soruwurdu. Sene salam gonderdi. – qarwimda oturub yemeye bawladi. Ay: Duzunu desem, bir az qorxuram ondan. – sanki Elxanin meni ewitmek imkani varmiw kimi pichilti ile dedim. Or: Nahaq yere. O sene heyran olub. Ay: Aha. Or: Aha, wadligindan bilmir ne etsin. Ay: Ele salirsan meni. – inciyib yemeye bawladim. Or: Yox, duz sozumdu, senin biografiyani oxuyanda onun sifetini gormeyi chox isteyerdim. – yediyim tike bogazimda qaldi. Ay: Neyi oxuyanda??? – beynim dondu bir anliq. Or: Nedi? Ele bilirsen, haqqinda hech ne bilmediyi qiz ile evlenmeyime razi olardi? – hech ne yoxmuw kimi rahat-rahat daniwirdi. Ay: Demeli, sen ancaq uzde belesen, eslinde ise papanin gul balasisan… Or: Eledi… - onu ele salmaq alinmadi, chunki sozlerimi heqiqet kimi qebul etdi. Ay: O dosyede ne var idi? Or: Senin darixdirici ve eyni terzli heyatinin butun xirdaliqlari. Ay: Sen de oxumusan. Sen nece de… hirsimden soz de tapa bilmirem. – nese bir weyi ona atmaq isteyerdim, meselen yemek bowqabini… amma ag mebellere heyfim geldi. Etrafima baxdim, gozume yastiqlar deydi. Eybi yox, indi bunlar da yaxwidi… Orxan menim hucumlarimi chox asanliqla def edirdi. Sonra ise ozu “cavab atewi” achdi. 20 deqiqelik “yastiq doyuwunden” sonra yorgun ve xowbext wekilde qaldigimiz yerden yemeye davam etdik. Orxan gulurdu, amma hemiweki kimi yox, daha semimi, tebii guluw idi. Bu menim xowuma geldi… Chox xowuma geldi… Or: Isteyirsen bir wey deyim… Ay: O dosyeden hech ne ewitmek istemirem, aglina bele getirme. Or: Hech bu haqda duwunmedim de. Sen mene pis tesir gosterirsen, men omrum boyu “yastiq doyuwunde” iwtirak etmemiwem. – dediklerine inanmadim. Ay: Ola bilmez. Or: Ola biler. Ele baxma. Evin tek uwagi, ata hemiwe iwde… kiminle oynamaliydim sence? Ay: Bes ne ile mewgul olurdun? Or: Idmanla, xarici dillerle, ingilis, fransiz, alman… Senin ingilis dilin ne veziyyetdi? Ay: Iki ayaqdan elildi. Or: Bunu duzelderik. Ay:

<< 1 ... 29 30 [31] 32 33 ... 174 >>