wey yaxwi olacaq. – Onun uchun demek asan idi, o, heqiqeten de oz evine gedirdi. Men ise menim olmayan ve chox guman ki, hech vaxt menim olmayacaq, yalan daniwmali oldugum eve gedirdim. Ancaq ne geriye yol var idi, ne de bawqa chare. Yarim saat sonra, Vadik sureti azaltdi, biz boyuk bir “saraya” yaxinladiq, belelerini canli olaraq hech vaxt gormemiwdim, yalniz televizorda. Vadik darvazalardan kechib mawini evin onunde saxladi. Gozumu cheke bilmirdim. Bura ev yox, butov bir weher idi. Her teref yam-yawil idi, bu fonda ag ev xususile sechilirdi. Chox da hundur deyildi, cardagla birlikde cemi 3 mertebe, lakin W formali oldugundan chox geniw idi. Fasad 3 arka ile ehatelenmiwdi. Orxan mawindan duwub menim uchun qapini achdi, elini uzatdi. Men ise tereddud edirdim. Orxan sebrle ozume gelmeyimi gozleyirdi. Or: Su getirim, yoxsa ozune geldin? Ay: Lenet weytana! - Derinden nefes alib mawindan duwdum. Chaliwirdim “ev” terefe baxmayim. Son zamanlar agzi achiq yerimde donmaq verdiwime chevrilirdi ve bu meni esebilewdirirdi. Ayaq uste durmaga macal tapmamiw Orxan meni qollari ustde qaldirdi ve eve teref getdi. Ilk saniyelerde ne baw verdiyini anlamadan sadece susurdum, sonra ise xilas olmaq uchun cehd gosterdim. Or: Sakit dayan, heyat yoldawini evin kandarindan el ustde kechirmek adetdir. – ne deye bilerdim ki? Girecekde bizi Elxan qawiladi, men chox utandim ve yere duwmek istedim, amma Orxan meni buraxmaq fikrinde deyildi. Or: Salam ata. El: Salam oglum. – sonra ise mene baxdi, daha da qizardim, hardasa gizlenmek ve uzun muddet ordan chixmamaq istedim. Ay: Burax meni. – sakitce dedim. Or: Bagiwla, unutmuwdum. – nehayet ayaqlarim yere deydi. Yalniz indi evin ichine fikir verdim. Ay: Korpe, birce ozunden getme. – onun sozlerine fikir vermeyib etrafima baxmaga davam etdim. Gozelliyine gore evin ichi cholunden hech de geri qalmirdi, daha sade, rahat idi. Her wey achiq tonlarda idi. Orxan atasini mohkem qucaqladi. Or: Her wey yaxwidi? El: Bundan yaxwi ola bilmez. – Elxan mene

<< 1 ... 33 34 [35] 36 37 ... 174 >>