idim. Tebii ki, xarici gorkemimi de.
Or: Aglina bele getirme. – arxamca qiwqirdi.
***
Uchuw normal kechdi. Orxan motora qowulmuw kimi daniwirdi, men ise sakitce onu dinleyirdim. Bezen qeribe baxiwlarla mene baxirdi. Bu eyni anda meni hem narahat edirdi, hem de utandirirdi. Onun baxiwlari nisgilli, ince idi…
Or: Korpe – qulagima pichildadi.
Or: Eger qorxursansa, menden tuta bilersen. – Men sadece uzumu buzuwdurdum. “ Men hemiwe senden tutmaq isteyirem.” Gunorta biz artiq valideynlerimin qapisini doyurduk. Anam qapini achdi. Men hemin anda onun boynuna atildim, qucaqlamam ile az qalsin onu bogacaqdim. Desem ki, bizim geliwimize teeccublenmiwdi, bu az olar. Orxan meni anamdan gucle ayirdi.
Or: Ezizim, mence hele anana ehtiyacin olacaq, onu bogmaq neye lazim? – o anamin yanagindan operek onunla salamlawdi. Anam Orxani alnindan opdu.
Or: Siz qorxmayin, biz az qalacagiq. Sadece Aysel o qeder darixmiwdi ki, artiq goz yawlarini saxlaya bilmirdi. – Orxan meni belimden qucaqladi ve yanagimdan opdu. Anam mene wubheli ve narazi baxiwlarla baxirdi. Uzum paltarimla eyni rengde oldu – al qirmizi. Orxanin ise kefine soz ola bilmezdi. O ev bawmaqlarini geyinib otaga kechdi. Bacim meni bizim – artiq yalniz onun – otagimiza apardi ve sorgu-suala bawladi. Men ise oz kechmiw otagima baxirdim. Indi mene evvelki kimi boyuk ve rahat tesiri bagiwlamirdi, amma bu otaq menim, heyatimin bir hissesi idi.
Bacim: Ve?
Ay: Ne ve?
Bacim: O wey nece oldu?
Ay: Ne wey? – hech ne anlamirmiwam kimi etmeye mecbur oldum.
Bacim: Mmm.. Birinci defe… - Melum oldu ki, menim choxbilmiw bacim da qizara bilirmiw. Duzdur, meni ote bilmedi, amma yene de… Ondan nece yaxa qurtaracagimi bilmirdim. Eger Nigar bir weyi aglina qoydusa, yaxwisi budur ele o deqiqe teslim olasan. Ve men qerara geldim. Daniwmaga ehtiyacim var idi. Bizim muqavilemiz haqqinda, erimin chox xowuma gelmeye bawlamasi haqqinda ve bunun meni her weyden chox narahat etmesi baresinde kiminlese daniwmali idim. Amma agzimi achmaga

<< 1 ... 91 92 [93] 94 95 ... 174 >>