ederdim.
Ay: Chox sagol, meni sakitlewdirdin. – Orxan arsiz wekilde menim yatagima serildi ve ayaqlarini rahat wekilde uzatdi.
Ay: Bilirsen Orxan, sen esl kobudsan!
Or: Ezizim, xahiw edirem, bele sesle daniwma. Sonra her defe kimise cehenneme yola salanda o meni vicdanimin sesi kimi izleyir. – ellerini bawinin altina qoyub meni suzdu.
Or: Niye esebilewirsen? Boyuk iw olub, geceni erinle bir yataqda kechireceksen. – o achiq-awkar meni ele salirdi.
Ay: Sen… - sesimi qaldirmamaq uchun ozumu gucle saxladim, qezeb meni ichden bogurdu. Hele de bilmirem ki, nece ozumu saxladim ve onun bawina agir bir wey yeritmedim. Bunun evezine sadece otaqdan qachdim. Metbexe gelib ozumu ele almaga chaliwirdim.
Ana: Siz dalawmisiz? – birden anamin sesini ewitdim. Elinde chay ile oturmuwdu. Ozumu nece itirmiwdimse metbexe daxil olanda ona fikir vermemiwdim.
Ay: Yox. Sadece sozlewdik.
Ana: Daniwmaq isteyirsen? – bawa duwmedim neye iware edir: menim evliliyime, yoxsa “davamiza”. Amma ne o, ne de diger movzu ile bagli daniwmaq istemirdim.
Ana: Atasi ile nece yola gedirsen? – anam sohbeti burdan bawlamaga qerar verdi.
Ay: Mene qarwi chox diqqetcildir. Zeng vurub nece oldugumla, Orxanin meni incidib-incitmemesi ile maraqlanir. – derinden koks oturdum.
Ay: Gelen hefte menim werefime yigincaq tewkil edir. Orxan deyir ki, chox adam olmayacaq, amma men bilirem, sadece gozumu qorxutmaq istemir. Iw ortaqlari, dostlari olacaq, gelinini onlara tanidacaq. – anamin narahatligi daha da artdi.
Ay: Men ohdesinden gelecem. Orxan deyir ki, onlar hamisi aferistleridi, evvel kim olursam olum menim ellerimden opmeye hazirdirlar. Elxana yaranmaq uchun her weye hazirdirlar.
Ana: Sene gore narahatam, orda tek-tenhasan, etrafinda ogey insanlar. – anamin yaninda eylewib, onu mohkem qucaqladim. O da mene sarildi, goz yawlarini saxlamadi.
Ay: Ana, ne olub axi? Bax, burdayam men. Sen birce zeng vur, Orxan meni o deqiqe getirecek, ya da ki siz gelersiz. O mene soz verib ki, men ne vaxt istesem meni

<< 1 ... 93 94 [95] 96 97 ... 174 >>