Orxan razi gorunurdu, Sevil xanim donmuwdu, Nigar gulurdu, Aysel ise yumurugunu sixib Orxani baxiwlari ile bogmaga chaliwirdi.
Baci: Mence, chayi qizdirmaga ehtiyac yoxdu, Aysel uchun soyuq chay ele lazim olan weydi. – Nigar wen sesle dedi ve chaylari suzmeye bawladi.
Bu da size menden hediyye ))) bu gun yaman yoruldum amma deydi, eledi?

17 bolum – Achiq sohbet.
Orxan hovuzun kenarinda oturub fikirli baxiwlarla suya baxirdi. He, artiq fikirlewmek onun heyatinin ayrilmaz hissesine chevrilir. Vadik telesmeden onun yanina gelirdi. Kerimov qawqabagli gorunurdu. Bu gun “qara geyimli adamlar”i xatirladirdi: qara ipek koynek, qara klassik walvar. Ag derisi bu qara fonda daha da nezerecharpan idi. Qorxunc, vehwi bir gorunuwu yaradirdi.
Va: Salam. – Vadik salamlawib Orxanla uzbeuz kresloda eylewdi.
Va: Pis gundesen.
Or: Oldugum kimi.
Va: Problemler?
Or: Kimin yoxdu ki? – tenbelcesine cavablandirdi.
Va: Sende evveller olmazdi.
Or: Axi evlenmiwem. – Orxan gulumsedi ve ayaqlarini yanindaki kresloya uzatdi.
Or: Ele burdan da problem bawladi.
Va: Ne zariyirsan? Senin arvad baximindan bextin getirib. – “He chox getirib” – Orxan zedelenmiw eline baxdi ve gulumsundu. “Bu da menim istixana chicheyim”. Vadik Orxanin ovcundaki diwlerin izini gorub fit chaldi.
Va: Ay seni! Aysel eziyyet chekib? – Orxan bawi ile raziliq bildirdi.
Va: Gor ha! Hormetim artdi. Cesaretli qizdi. Bes neye gore?
Or: Senlik deyil! – Orxan qezeblendi.
Va: Anladim. – Vadik de Orxan kimi ayaqlarini uzatdi.
Or: Arvadimi qucaqlamaga chaliwdim ve bunu qazandim. – zedelenmiw elini bir daha gosterdi. Ele bu anda Vadik daha doze bilmedi ve urekden gulmeye bawladi.
Va: Oy, dayan! Seni, Orxan Kerimovu, arvadin qucaqladigina gore diwleyib? Bes bawqa wey etseyd…. – Orxanin sifeti ciddilewdi, Vadik bawa duwdu ki, az qalsin heddini awacaqdi.
Or: Kimese desen…
Va: Bilirem-bilirem. - Nehayet Vadik sakitlewe bildi.
Va: Cehenneme gonderersen meni. Gor ne gunlere duwmusen.
Or: Bilirem.
Va:

<< 1 ... 97 98 [99] 100 101 ... 174 >>