bölüm 5:
Yağış hele de aramsız yağır üstüne de dumanı alıb, ela havadı. Eslinde doğurdan bu havanı sevirem. Şükür sağ-salamatam. Maşına doğru geldim. Artıq maşına mindim.
Yola düşdüm. Gözümün önünden siması getmir. Eslinde çox qeribe adamdı. Baxışlarında ne ise gizlenir. Sanki mmmm nebilimee. Bir daha görmeyeceyim adam haqqında düşünürem. Sabah böyük imtahan Aysel ise böyük biznesmen, ona nezer bele yetirmeyen ama olduqca yaraşıqlı Nicat bey haqqında düşünür. Kaş Seva götürerdi müsahibeni. Esline qalsa o qaraşın oğlan da qeşeng idi. Sadece sanki bir az Nicat beyden böyük idi. Ama yaraşıqlılığına söz ola bilmezdi.sanki üzünde çekdiyi ezablar eks olunmuşdu. Bayaq yıxılanda mene baxışını xatırladım. Ikisi de bir-birinden qeribedi. Herden düşünürem ki bele fikirler tek mende olur. Yeni elecene hey içimde danışıram. Müellimlerime demeye de qorxuram ki deli sanıb içeri salallar.
Bu fikirler meni gülmeye vadar etdi.
Bu tıxacdakı. Adamı eseb xestesi ederee.
Nehayet uzun tixacdan sonra evdeyem. Ustumden ele bil metro vaqonları keçib. Ama esl vaqon evdedi. Gören götürdüyüm mühasibeni beyenecek?
Eee beyenmezde özü biler. Neyniyim ele yaraşıq abidesinin qarşısında durmaq asand iş deyile. Yeqin Sevinc getseydi Nicat bey onu çox beyenerdı. He elbetdeki.
Aha ev vaqonu geldi.
-nece keçdi? Heç bir prablem olmadı?
-salam Sevinc men de yaxşıyam.
-sen Allah bağışla. Meni tanımırsan ? beleyem de.
-avtomat kalaşnik kimi tökürsene.
Çantamdan diktafonu birde qeyd kitabçasını çıxarıb ona verdim.
-men gedim ölüm bir az yatım. Bir azdan durub ders oxuyacam.
Yatağa gelib özümü atdım yatağa. Nece yorğunam.
Yatıbmışam. Saat artıq gece birdi. Eh yuxum gelir ama yene. Sevinc yatmamışdı qonaq otağının işığı yanır helede. Ayağa qalxıb paltarımı deyişdim. Çox ağıllı insan olduğumu qeyd etmeliyem yatıb durandan sonra çöl paltarını ev paltarına deyişirem. Allah deline şükür.
Üzümde gülümseme ile qonaq otağına geldim. Sevinc meni görcek gözleri işıldayaraq mene baxdı. Qucağında

[1] 2 3 ... 87 >>