Gözlerim doldu ve o tük urperdici qışqırığım etrafa yayıldı.
-sevinc
Deye qışqırdım. Damarda qanın donması bele bir şey imiş. Sevinc yataqda uzanmışdı, ağ olan benizi lap ağarmışdı. Yatağın üzerinde derman qabları, dermanlar ve en pisi ise Sevinc terpenmirdi.
Bedenimden soyuq bir ürperti keçdi. Sanki bu ürperti ile özüme geldim qaçdım telefona tecili yardım çağırdım. Ne edeceyimi bilmirem. Sevince de yaxınlaşa bilmirem. Elecene hönkürtü ile ağlayıram.
Qapı döyüldü. Tez geldi tecili yardım? Qaçaraq qapını açdım. Bu Nicat idi. Başım gicellenir. Müvazinetim yerinde deyil. O ise elinde qutu ile mene baxırdı.
eserek nehayet dillendim
-kömek edin nolar kömek edin
Deyib yere çokdüm. Ayaqlarım sözüme baxmırdı. Meni daşımaq evezine ağırlıq edirdiler. Nicat qutunu qırağa ataraq yere çöküb meni sirkeleyirdi. Gözümün önüne Sevincin cansız, terpenmez şekilde yatan bedeni geldi.
-Aysel özüne gel. Ne olub?
Men Nicatın sesi ile özüme gelib ağlayaraq dedim.
-mene yox Sevince otaqdadı orda xaiş edirem qoymayın ölsün
O meni yerimdece qoyub Sevincin otağına getdi. Men ise hele de yalvararaq deyirdim
-xaiş edirem ölmesin nolar bir tek bu olmasin.
Hele de bayaqki yerimde idim. Döşemenin soyuqluğunu hiss edirem birden Nicat qolları üzerinde Sevinci getirdi ele bu an tecili yardımın sesi geldi. Qapı açıq olduğundan qapını döymeye ehtiyac qalmamışdı ağ xalatlı hekimler artıq içerde idi Nicat tez Sevinci onlara tehfil verdi.
Gözümün önünde her şey olurdu ama men ne terpene ne de danışa bilirdim. Beynimde helede Sevincin bayaqki halı canlanırdı.
Evde çox adam var bunu görürem ama heç bir terpeniş ede bilmirem. Birden kimin ise meni belimden qucaqlayaraq qaldırdığını hiss etdim. Başımı çevirdim Nicat idi.
-Aysel, her şey yaxşıdı. Indi biz de xestexanaya gedeceyik.
-Sesevinc hanı?
-tecili yardım apardı indi biz de onun yanına gedirik.
Başımı çevirib eve baxdım ki evde sen deme ikimizik. Demeli bir neçe deqiqe burda olmamışam. Yeni bedenim olsada..
Men hele de

<< 1 ... 11 12 [13] 14 15 ... 87 >>