Nicatın qolları arasındayam. Qapının ağzından açarı götürdü. Demek olar ki men hereket etmirem o meni aparır. Biz qapının önüne çıxdıq o yene de bir eli ile meni tutub diger eli ile qapını bağladı.
Pillekanlarla aşağı düşürük o cibinden telefonun çıxartdı. Zeng gelirdi. Men elinde telefonu görenden sonra telefon zenginin sesine teze vardım. Biz düşerek o cavabladı
-beli......yox Ruslan......sonra danışarıq onun yeri deyil................Aysel xanımın refiqesi (sesindeki durğunluğu hiss ede bilirem. Duruxdu dayandı.).... sonra danışarıq...... he xestexanaya gedirik...............evlerine en yaxın xestexanaya aparacaqların dediler....... lazım deyil...... yaxşı nece isteyirsen.
Biz artıq bir maşının önünde dayanmışdıq. Men öz maşınımı xatırladım.
-men öz maşınımın açarın unutdum
-senin maşınıvin açarın neyniyirik ki?
-bes ne ile gedecem?
-Aysel elbetdeki menle
- yo öz maşınım
-Aysel gülünc söhbet eleme seni bu halla heç vaxt sükan arxasına buraxmaram.
O önümde diyesen “bentley” idi qapısın açdı ve emr verercesine “otur” dedi. Heç ne demedim. O halda da deyilem ki onunla söz güleşdirim.
O da diger terefden oturdu. Maşını işe saldı. Gözümden yaşlar axır. Indi sanki ölümü daha çox derk edirem. Universtetdeki Vasili müellimin sözün xatırladım “ölümü derk etmek üçün ya kimise itirmek yadakı yadakı texeyyülün o qeder böyük olmalıdıki bunu ferz edesen”. Maşında hökm süren sessizliyi Nicat pozdu.
-narahat olma. Ona heç ne olmayacaq. Sadece inan buna
Men sadece ona cavab olaraq baxmaqla kifayetlendim.
Deyesen artıq çatmışdıq. O saxladı ve düşdü. Mende güc toplayıb çıxdım maşından. O menim yanıma gelib dillendi
-yaxşısan?
-he
-onda gedek
O elimden tutaraq meni aparırdı. Xestexanaya daxil olduq. ellerim buz kesilmişdi. Bunu onun elinin istiliyinden hiss ede bilirdim. O xestexananın içinde olan oturacaqların birinde meni otuzdurub
-burda dur gedim öyrenim görüm hardadılar
Deyesen Nicat menim yaxşı olmadığımı hiss ede bilirdi. Ama çox da üstüme

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 ... 87 >>