gelmirdiki bir az daha pisleşmeyim.
Sevinc....off içerimdeki hiss yanıltmamışdı meni. Üreyim ağrayır özüde pis ağrayır. Sanki iyne salırlar. eslinde mende de günah var eger men daha tez gelseydim ve en azından ilk müdaxileni ede bilseydim. Sadece çox qorxdum. Qorxağam. Ele ona göre de hekim yox psixoloq oldum.
Bütün günahlar mendedi gerek onu tek qoymazdım, axı onun pis olduğun bilirdim. Men nece dostam axı?
Gözlerimden axan yaşların sayı hesabı yox idi.
Birden qarşımda Ruslan beyin olduğun gördüm. O eyilerek çöküb gözlerime baxırdı
-Aysel, yaxşısan?
Ele bil bu söze bend idim özümden asılı olmayaraq onun boynuna qollarımı dolayaraq başladım ağlamağa.
-xaiş edirem onu qoymasınlar ölmeye... bütün gunahlar mendedi men onu tek qoymamalı idim.......Sevinccc bunu mene etme..
Ruslan bey de meni qucaqlayıb sadece “şşşşşş sakit ol her şey yaxşı olacaq, sen günahkar deyilsen “ dedi. Bu sade sözler az da olsa meni sakitleşdirirdi. Bu tek qaldığım şeherde dayaq tapdım sanki.
Nicatın öskürek sesin eşitdim.
-öhö öhö şey Sevinc xanımın medesini yuyurlar.
Men tez Ruslandan ayrılıb ayağa qalxdım. Utancdan qızardığımı hiss etdim.
-bir xeber vermediler?
-xeyr Aysel xanım sadece bir azdan palataya aparacaqların dediler. Gecikmediyimize göre sevinmeliyik.
Içerime rahatlamanın çökdüyün hiss ede bilirdim. Ruslan beyde artıq gülerek mene baxırdı. Nicat beyde ise ne ise yolunda deyil idi. Qeribe baxışları ve nece bilmirem ama ne ise istediyi kimi deyildi.
Indi düşündüyüm tek şey var Sevincin ailesine deyim ya yox. Birden Sevinc esebleşer. O artıq neçe müddetdiki ailesi ile sanki uzaq qohumları kimidi. Bilmirem beynim qarışıb artıq.
-ey dünyadan Aysele dünyadan Aysele
Deyerek Ruslan dillendi. Sonra mesum sifet alaraq mene baxaraq davam etdi
-artıq her şey yolundadı. Sevinc xanım da yaxşıdı. Besdi artıq o krantı bağla
Men gülerek ona baxdım. Sonra ise Nicat beye baxdım o qaşlarını çatıb bize baxırdı. Gözlerinden sanki alov çıxacaqdı. ellerine diqqet etdim yumruq

<< 1 ... 13 14 [15] 16 17 ... 87 >>