qarşısına qoydum.
-çox sağol aysel.
-deymez.
Ele bu an qapı döyüldü. Gören kimdi.
-meni bağışlayın gedim görüm kimdi.
Getdim qapıya doğru. Sevinc heç neyi eşitmirdi. Ya da ki eşitmek istemirdi. Qapını açdım qarşımda Nicat, elinde torbalar ile. Gözlerimi iri-iri açıb ona baxırdım.
-siz?
-He Aysel xanım. Telefonda demek isteyirdim. Ama üzüme qapadığınıza göre çatdırıb deye bilmedim.
-bağışlayın. Qonaq gelmişdi.
-he eşitdim sesin.
Deyib içeri devetsiz keçdi. Bir baş yerin bilirmiş kimi metbexe teref getdi elindeki torbalar ile hele üstelik de danışmağı da unutmurdu.
-bir oğlan sesi geldi
-qulaqlarınızdı maşallahlıdı. Men sizin dediyinizi güc ile eşiderken siz qonağımızın sesin de eşidirsiz.
-he qulaqlarım yaxşıdı.
Bunu deyib metbexe keçdi. Axmed müellim bize baxırdı. Men o deqiqe özümü itirdim.
-müellimim Axmed müellim ve Nicat
Nicatı xüsusi tanış edecek sözler tapa bilmedim. Axmed müellim yerinden qalxaraq Nicata el uzatdı. Nicat ise onu süzürdü. Daha sonra ise elini sıxıb “tanışlığımıza şadam” dedi.
Nicat sanki öz evi imiş kimi torbaları metbex masasına qoyub açdı. Torbadakı meyveleri çıxarıb soyuducuya düzmeye başladı. Men de baxıram heç ne deye de bilmirem. Diqqet etdim Axmed müellim de qeribe terzde ona ve mene baxırdı. Birden Nicat mene baxaraq dedi
-Aysel mene de çay veressen?
-he he elbetde
Men çaşğınlıq ile durduğum yerden dik atılıb gedib çay süzdüm. Meyveleri hell etdikden sonra masaya teref gelib oturdu. Men de çayı önüne qoydum.
-men gedim Aysel. Hele çox oturdum.
-Axmed müellim oturunda çayınız da yarımçıq qaldı axı.
-yox yeterlidi.
Ayağa qalxdı. Nicatın üzünde qeribe bir sırıtma var idi. Sanki neyin ise qalıbiyyeti idi. Ama başa düşmedim neyin.
Axmed müellim qapıya doğru getdi. Nicat meni saxlayaraq dillendi.
-sen narahat olma men yola salaram.
-xeyr teşekkür edirem menim qonağımdı.
-Aysel söze qulaq as.
-dedim ki xeyr.
Men Axmed müellimin arxasınca getdim. Gördüm ki Nicat da arxadan gelir.
Axmed müellim çıxmamış

<< 1 ... 26 27 [28] 29 30 ... 87 >>