döyüntülerim artdı. Bu Nicat idi. Yada menim xeyal qüvvem menim ile oyun oynayır.
-salam Aysel xanım.
-siz?
-beli. Men yola sala bilmemişdim. Üzürlü sayın.
Yanaqlarım qızardı. Atamın yanında lap da pis oldum. Tez oturduğum yerden qalxdım. Otaqdan çıxmalı idim.
Çıxmaq isteyende Nicatın Sesin eşitdim.
-senedlerim sizde qalıb deyesen unutmusuz.
-anlamadım.
O ayağa qalxıb mene teref geldi ve pıçıltı ile dillendi.
-yalan uydurmuşam. Sen de yola ver. Başa salacam.
Men şok keçirirdim. Yalan danışmağa heç öyreşmişem. Hele aileme heç. Udqunaraq dedim.
-indi getirerem.
O da menim ardımca gelib dillendi.
-hamısı gerekli deyil. Men de sizin ile gelim.
O menim arxamca menim otağıma geldi. Içeri keçdim qapını bağladı.
-ne edirsiz?
-eşitmesinler.
-bura niye gelmisiz?
-bağışla seni pis veziyyetde qoymaq istemezdim.
-ama qoyduz.
-men sensiz qala bilmirem sadece Aysel.
-anlamadım.
-neyini anlamadın?
Yavaş-yavaş mene teref gelirdi. Men de geriye addımlayırdım. Üreyim ele tez-tez döyünürdüki sanıram yerinden çıxacaq yada bu qeder döyüntüye tab getirmeyib dayanacaq. Men geriye addımlayarken ayağımın divara deydiyin hidd etdim. En son da küreyim divara deydi. O ise aramızdakı mesafeni getdikce azaldıb çox ama çox yaxın etdi.
-Aysel, men senden uzaqda qalanda nefesim kesilir, özümü itirirem, ancaq seni düşünürem. Bilirem bunlar sefdi. Ama sensiz qala bilmirem.
O elini menim dağınıq saçlarımda gezdirirdi. Men onun ifade olunmaz etrin hiss edirdim. Bilmirem deyesen artıq özümde deyilem.
-qalma mensiz onda
Nefes alışım tezleşmişdi. Qeribe içimden ürpertiler keçirdi. O eli ile artıq üzümü oxşayırdı. Qeribeyem. ona qarşı çıxmıram. Qadirde deyilem.
-olmaz eslinde, sen qadağansan mene
-Nicat niye?
Artıq onun dodaqları menim dodaqlarıma yaxınlaşırdı. Qapı döyüldü. O tez kenara çekildi. Gelen Derya idi.
-Nicat bey ne ise isteyirsiz.
Men gözlerimi süzdürerek keçib çantamı axtarmağa başladım guya ne ise axtarıram da.
-xeyr teşekkür.
Derya bize baxırdı. Men

<< 1 ... 32 33 [34] 35 36 ... 87 >>