üzerinde arvadımdı. Başqa heç ne.
-ele şey de olur?
-sen sakitleş her şeyi danışacam. Bir tek sen mene inan. Bir tek menden uzaqlaşma.
Men ellerim ile gözlerimi ovuşduraraq sildim. Heç ne anlamırdım artıq. Bir neçe deqiqe sonra Nicat gözlerini bir nöqteye zilleyib danışmağa başladı.
-Günay xestedi deye, kağız üzre arvadımı deyirem. xalamın qızıdı. Onunla evlenmek sebebim anamdı.
Men gözlerimi zilleyib ona baxıram. Heç ne anlamıram.
-Günay epilepsiya xestesidi. Xalam her gün anamın gözleri önünde qızından önce eriyirdi. Anam da dözmürdü buna. Mene yalvardı dırnaq arası yalvarmaq deyil idi bu, Aysel, yalvarırdı anam. Bacısının bu ezabı ona daha çox pis tesir edirdi. Bilirsen de burda xeste adında qızın oldusa onu ere vermek xeyaldı. Evlendim. He ama Günaya ilk günden dedim. Her şey kağız üzerindedi.
Bir az daha mechul boşluğa baxıb susdu. Sonra davam etdi.
-bilirsen, Aysel, men artıq 4 ildi ki bura ayaq basmırdım.
Beynim sanki başqasına mexsus idi. Heç ne düşüne bilmirdim.
-bes Nicat bura niye getirdin?
-Günay tibb bacısıdı burda. Bizim xestexanamızda işleyir. Xalamı itirenden sonra başını qatmağa ne ise istedi. Bura qerar verdik.
Epilepsiya xestesidi. Anası da biz evlenenden bir il sonra vefat etdi. Ayrılmağa çox çalışdım. Ama anam her defesinde bir az daha döz dedi. O zamanlasen yox idin, ama indi boşanmağa sebebim var.
Men indi ne edecem? Nicat meni sevir. Buna inanırammı özüm de bilmirem.
-bir söz deyessen?
-bilmirem men heç ne bilmirem, Nicat.
-niye axı? Sevirsen sen de meni bunu bilirem.
-Nicat atam meni övladlıqdan redd eder.
-men evli olduğuma göre?
-he. Bundan artıq sebeb?
-men boşanacam. Bax sene söz verirem.
-men Moskvaya gedenedek görüşmeyek xaiş edirem Nicat düşünmeye vaxt ver.
-men senden uzaq ola bilmirem Aysel. Bilmirem. anla bunu.
-eve qoy meni. Düşünmeliyem.
Yol boyu sakitçilik hökm sürdü. Herden başımı çevirib ona baxırdım. Üzünden derin fikir, meyusluq yağırdı.
-Günay qeşengdi?
-Aysel güldürme meni.
-sözüme cavab

<< 1 ... 37 38 [39] 40 41 ... 87 >>