qabaqcadan hazırladım. Çeki şortun arxa cibinden kitabçanı çıxarıb arasına qoydum.
Ruslan bey arxaya çönerek mene eli ile gemeyimi işare etdi. Üreyim esir. Masya doğru addımladıqca. Sebebin özüm de anlamıram. Bir şeyden eminem ki bir az da mesğereye qoysalar artıq dözmeyib ağlayacam onların yanında. Bele şeyleri heç sevmirem, yeni uşaqlıqdan dilleşen, dil-dil öten uşaq olmamışam.
-buyrun.
-şey, Aysel xanım, hem öz adımdan hem de Nicatın adından üzür isteyirem. Heddimizi aşdıq. Sizi ağlatmaq istemirdik.
Ağladığımı hardan bildiler. Nicat bey mene iki-üç yaşında uşağa baxar kimi baxır, hele Ruslan bey ise dilençiye sedeqe verendeki sifeti alıb. Men heç vaxt, heç kimin yanında alçalmaram.
Süni gülerek cavabladım
-siz ne dediyinizin ferqindesiz? Ne ağlaması, ne üzürü?
-o yaşdı xanım bize seni esebleşdirdiyimize ve ağlatdığımıza göre esebleşdi.
-o sef anlıyıb. Gözüme çöp düşmüşdü. Men hem de o qeder ağılsız deyilem ki, iki deyersiz yeni menim üçün müeyyen bir mövqeye malik olmayan insanlara göre hele hele onların sözlerine göre ağlıyım.
Bu defe Nicat bey keçen defe müsahibede esebleşdiyi kimi yeni hemin üz cizgisin alıb mene o rengin hele de seçe bilmediyim gözlerini zilleyib dedi
-çox sağolun bu içden sözler üçün.hesabı zehmet olmasa.
Ruslan bey de çox esebi görsenirdi. Men elimde olan kitabçanın arasından çeki tapıb masaya qoydum. Ruslan bey cibinden pul çıxarıb masaya qoydu. Esebden gözlerim heç ne görmürdü. Gücle özümü saxlayırdım.
Her ikisi ayağa qalxdılar. Ruslan bey üzünü mene tutub gözlerini ox kimi üzerime salib dillendi:
-yalan danışarken heş olmasa bu çeynelmiş türk filimlerinin yalanını uydurmazdız. Men sizden daha ağıllı bir yalan gözleyerdim.
Nicat bey heç bunları dinlemedi bele. O addımlayaraq çıxdı kafeden. Men heç ne deye bilmirdim. Nitqim tutulmuşdu sanki. Ruslan beyde addımlayırdı qapıya doğru sonra birden çönüb mene baxaraq sanki yadına nese düşmüş kimi dedi:
-bu arada pulun üstü qalsın.
Ve qapını açaraq kafeden çıxdı. Tatyana ise

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 87 >>