getmişdik. atlar ne qeder yavaş yeriseler de yolu çox tez qet edirdiler.
-qayıdaq Ruslan
-niye Aysel xanım qorxduz?
-yox
-onda gedirik de.
artıq etraf qaranlıqlaşmışdı. esirdim üstelik ayaqlarım da bir terefden ağrayırı.
-gedek nolar Ruslan
-qorxduğunu boynuna almasan çetin gedek.
-yaxşı senin derdi budu. bildim. qorxuram özü de çox.
o gülümseyerek mene baxdı.
-yaxşı deyib atını eks terefe çevirdi. sonra ise mene baxdı. atdan düşüb gelib Toplanı da çevirdi.
-belke bir az ayaq ile gedek Ruslan ayaqlarım ağrıyır.
-olar
o ellerin göye qaldırıb mene düşmeye kömek etmeye çalışdı. düşen zaman ayağım ipe ilişdiyinden men onun üzerine yıxıldım. o da müvazinetini saxlaya bilmedi biz her ikimiz yere yıxıldıq. men onun üzerinde idim.
birden canavar ulaması sesi geldi. başımızı qaldırdıq ki atların her ikisi kişneyerek qaçıb getdiler.
-hayda
deyerek Ruslan qışqırdı. men hele de onun üzerinde olduğumun ferqine vardım. başımı çevirdim göz-göze geldik. o qaranlıqda bele onun gözlerin göre bilirdim. o başını bir az daha öne getirmek isteyirdi men tez ayağa qalxdım. o da hemçinin qalxdı.
-ne edeceyik indi?
-ayaq ile qayıdacağıq. onsuzda sen de bunu isteyirdin.
-ama yanımızda atlar olsa idi lap yaxşı olardı.
-qismet bele imiş
deyib başını yelledi. cibinden telefonu çıxartdı.
-lenete gelsin dalğa yoxdu.
men de öz telefonumu şalvarımın cibinden çıxartdım. 20den çox cavabsızz zeng var idi. hamısı da Nicatdan. telefonun sesin tamam aldığımdan hiss etmemişem. mende de dalğa yox idi.
-mende de yoxdu.
-tebrik edirem
-deyesen meni günahlandırırsan
-yox
dedi ama mene ele gelmirdi. sanki meni günahlandırırdı. yene canavarın ulama sesi geldi men qaçıb Ruslana qısıldım.
-qorxam Aysel men varam deyib meni qolları ile sarmalıdı.
-şey çox qorxuram.
-men varam. neyinki canavar sene menim yanımda heç kim heç ne tehlüke törede bilmez. anladın?
-axa
-indi ise yavaş yavaş gedek ki bağa çataq.
-bes atları da itirdik.
o gülerek meni sinesinden ayırıb üzüme

<< 1 ... 67 68 [69] 70 71 ... 87 >>