yaxshiyam? Haraya gedirik?
Ruslan: Gedirik kafeye. Cayimizi icerken sohbetimizi de ederik.
Sebine onun cavabindan narazi qalaraq konulsuz shekilde: Yaxshi, deyerek yol boyunca cox da danishmadi.
Ruslan yol kenarindaki kafenin onunde mashini saxladi. Onlar kafeye daxil olaraq masalardan birinde eyleshdiler.
Sebine: Bes eve getmeyeceyik?
Ruslan: Yox, bugun sadece seninle sohbet etmek isteyirem, deyerek menali shekilde ona baxdi.
Sebine onun sozlerinden shubhelenerek: Ne olub? Bu qeder tecili suretde danishmaq istediyin movzu nedir?
Ruslan: Sebine, bilirsen, senin xetrini cox isteyirem. Ona gore de sene qarshi durust olacam. Sozu uzatmadan, yalana muraciet etmeden her sheyi oldugu kimi deyecem sene. Bir il erzinde aramizda yashananlari hec de senden istifade etmek niyyeti ile etmemishem, ozun bilirsen. Birlikde gozel anlarimiz olub ve hemishe de sene hormet ederek, seni incitmeden calishmisham bu munasibetimizi eyni shekilde davam etdirem. Amma her sheyin bir sonu oldugu kimi bizim munasibetimizin de sonu olacaqdi.
Sebine bayaqdan sakitce onu dinleyirdi ve texminen sohbeti haraya getireceyini de anlayirdi ona gore de kinayeli shekilde onun sozunu keserek: Nermin xanimin emrlerinden biridir bu? ))
Ruslan onun sozlerine esebleshse de ozunu idare etmeyi bacardi ve sakit ses tonuyla sozune davam etdi: Sebine, Nerminin bizim bu sohbetimizden xeberi bele yoxdur. O, seni menim dostum olaraq bilir. Men bu yalani bir defe ona dedim amma bir daha tekrarlaya bilmerem. Hec kimin onu incitmesine, menim haqqda sehv fikre dushmesine icaze vermeyecem. Buna sen de daxilsen. Ve bilirem ki, ne qeder ki, bu munasibet davam edecek men her an onu itirmek tehlukesi yashayacam.
Sebine: Demeli, sen istemediyincun yox, sedece onu itirmemekcun menden ayrilmaq isteyirsen, he?, deyerek umid dolu baxishlarla Ruslana baxdi.
Ruslan: Sebine, niye anlamaq istemirsen axi? Men onu sevirem ve onu seve-seve ne sen, ne de bir bashqasi ile ola bilmerem. Ve bizim aramizdaki da sirf bu

<< 1 ... 101 102 [103] 104 105 ... 261 >>