oyrenmek nece bir duygu idi yaxshi bilirdi. Ona gore de Eldarla daha mulayim danishmaga calisharaq: Beli, Eldar. Bizim bu sevgimiz birden-bire yarandi, hec ozumuz de anlamadiq ki, ne vaxt bu hissi bir-birimize qarshi duymaga bashlamishiq. Inanin, size ne qeder teeccublu gelirse ele mene de ele teeccublu gelir, deyib gulumsemeye calishirdi ki, Sevdanin masanin altindan ayagina vurdugu mohkem tepik zerbesinin tesirile bir anda diksinerek ciddileshdi ve sozlerini daha diqqetle secmeye bashladi: Amma bu ne qeder teeccublu olsa da biz bir-birimizi sevirik. Yeqin ki, her kes gec-tez bundan xeberdar olacaq. Ele Nermin de ))
Sevda: Timur, bu qeder ozumuzden danishdiq besdir. Belke biraz da Eldardan danishaq? Eldar, senin heyatinda ne cur yenilikler var?
Eldar: Mende heleki hec bir yenilik yoxdur. Yeqin ki, bir muddet de olmayacaq )), deyerek gulumsemeye bashladi ve bu suni ve zoraki tebessumler onu butun sham boyunca tek buraxmayaraq gunun sonunda agzinin agrimasina sebeb olmushdu.
Ruslangil hele de skamyada eylesherek sohbet edirdiler. Nermin saata baxdi ve nigaran shekilde: Ruslan, artiq gecdir. Men getmeliyem, neneye 1 saatliq cixdigimi demishdim ama artiq 2 saati kecib.
Ruslan onun getmesini hec istemirdi ona gore de Nerminin getmeli oldugunu eshidende uz-gozunu turshudaraq: Nermin, ne olar getme. Senden doymadim axi.
Nermin gulumseyerek: Ruslan, sabah yene gorusheceyik. Onda cox gorub doyarsan ))
Ruslan ona yaxinlashib yene herzamanki kimi qulagina oz isti nefesi ile picildayaraq: Nermin, senden ancaq belke bir yolla doya bilerem. Ki, o da helelik mumkun deyil, deyib sonra onun boynundan zerifce opub gulumseyerek geri cekildi.
Nermin onun neyi nezerde tutdugunu anladi ve Ruslanin bu sozleri onu utandirdigi ucun sohbeti deyishmeye calisharaq: Ruslan, Eldargil goresen neynediler? deyib sanki onun az once ne dediyini eshitmemish kimi ciddi shekilde onu situasiyadan cixaran komekci sualina cavab gozledi.
Ruslan ona baxib gulumseyerek: Sevgilim, niye

<< 1 ... 138 139 [140] 141 142 ... 261 >>