sohbeti deyishmeye calishirsan?
Nermin qashlarini cataraq: Bagishla, amma men Sebine kimi senin her ehtiyacini odeye bilmerem. Uzrlu hesab ele!, deyib kinaye dolu sozleriyle onun cavabini sertce vermeye calishdi.
Ruslan onu qucaqlayib eli ile saclarini sigallamaga bashladi: Sebine ve ya bir bashqasi ne qeder calishsa da senin bir baxishinla mene yashatdigin heyecani yashada bilmezler. Seni cox sevirem, Nermin. Ve senin sadece mene aid olmani isteyirem. Butunlukle mene aid olmani, deyib onun alnindan opdu: Ona gore meni sehv basha dushme, birdenem.
Nermin bashini Ruslanin ciynine dayayaraq sessizce onun varligini hiss etmeye calishdi sadece. Onun qollarinda her sheyi unudaraq nece xoshbext oldugunu anlamaq ona en boyuk zovqu verirdi cunki. Biraz daha sohbet etdikden sonra Ruslan Nerminin isteyi ve israriyla onu evlerine apardi.
Eldar bu sham yemeyinin nehayet ki, sona catdigini gorunce hem sevinib, hem de kederlenmeye bashladi. O, bugun yashadigi qeder hec vaxt qarishiq hissler, duygular kecirmemishdi. O, sira ile xosh heyecan, sevinc, teeccub, shok, teessuf, caresizlik ve keder kimi musbetden menfiye dogru tekamul eden duygular prosesine son qoymagi arzulayirdi. Cunki bayaqdan Sevdanin Timurla olan xosh munasibeti, onlarin her an boyuyen ve de gercek hal alan sevgi yalani onun ruhen ve menen kicilmesine sebeb olurdu. Ona gore de indi Sevdagilin artiq getmeli olduqlarini eshidende qeyri-ixtiyari olaraq sevinmeye bashladi. Onlar birlikde restorandan cixaraq sagollashib eve getdiler. Yol boyunca Timur ne qeder calishdisa da Sevdani yola getire bilmedi bunun bir zarafat oldugunu Eldara demesini xahish ederken. Sevdanin keci inadi onu yene sozunden donmeye icaze vermirdi ki, vermirdi. Ve o bu yalanii ta ki, Eldarin ondan resmen el cekeceyi gune qeder uzadacagini qeti shekilde Timura bildirdikden sonra yaziq Timur da sessizce ona qarshi gelmekden el cekerek bir daha bu barede israr etmemeyi qerarlashdirdi.
Eldar eve getdikden sonra cox dushunerek qerarini

<< 1 ... 139 140 [141] 142 143 ... 261 >>