etiraf etmek, ya da hansisa menasiz idealogiyasina sadiq qala bilmediyi ucun yene hisslerini gizlederek inkar etmek. Ancaq mutleq birini etmeli idi ona gore de cox dushunmeden aglina gelen ilk fikirle qerarini verib gulumseyerek: Yaxshi, deyirem. Amma bundan kimese behs etsen seni oldurecem )), deyerek gozlerini onun gozlerine zilleyib deyeceyi sozleri dushunmeye bashladi.
Ruslan qapini acib Nerminle el-ele birlikde eve daxil oldular. Nermin eve goz gezdirib gulumseyerek: Buraya axirinci defe gelishim hec yaxshi neticelenmemishdi. Inshallah, bu defe de pis bir shey bash vermez, deyerek bash barmagi ile arxasindaki shushe divari gosterdi.
Ruslan onun elinden tutub gulumseyerek: Sen istemediyin surece pis ve qorxulu hec ne olmayacaq, sevgilim. Amma gec-tez bu qorxuna da qalib gelmelisen )), deyib onu hemin divarin qarshisina getirdi.
Nermin yene qorxudan bir eliyle gozlerini yumub titrek sesle: Ruslan, xahish edirem, men baxa bilmeyecem, gosterme, deyerken artiq heyecanina yenik dushduyunu anlayirdi.
Ruslan gulumseyerek onu ozune teref cevirerken yalvarish, qorxu, heyecan, urkeklik dolu ifadeyle ona zillenmish qara gozlerin sehrine qapilib urek doyuntulerinin yukseldiyini hiss etdi. Nerminin dolgun cehrayi dodaqlarini maqnit qarshisinda qalmish bir demir parcasi kimi onu ozune cekirdi. Icinden gelen ses ona dushunmemesini, ureyine ve vucuduna qulaq vermesini buyururdu durmadan. O, Nerminin belinden tutaraq onu ozune sixib derin baxishlarini ona zilleyerek aglinin emrine yoxsa ureyinin isteyine tabe olmagi qerarlashdirmaga calishirdi.
Nermin onun bu baxishlari qarshisinda artiq dayana bilmeyib picilti ile: Ne dushunduyunu bilirem, deyerek eyni devetedici baxishlarla ona qarshiliq verirdi.
Ruslan: Bunun dogru olub-olmadigini..., deyerek soze bashladisa da Nermin barmagini onun dodaqlarina toxundurub: ŞŞŞ, deyerek sozunu tamamlamasina icaze vermeden ona daha da yaxinlashib novbeti addimi ondan gozlemeye bashladi.
Ruslan eli ile onun uzune, dodaqlarina

<< 1 ... 208 209 [210] 211 212 ... 261 >>