toxunub sigallayaraq: Nermin, senincun cox darixmisham. Bu dodaqlara toxunmaq, onlari dadmaq, opmek ucun cox gozlemishem, sevgilim, deyerken zerifce onun dodaqlarini opmeye bashladi. Ve get-gede o dodaqlari daha hesretle ve ehtirasla operek yavash-yavash ashagiya dogru enib boynunu, bogazini oz ehtirasli opushlerine qerq ederek Nermini qucagina aldi. O, yataq otaginin qapisini ayagi ile acib onu ehmalca yatagin uzerine uzandirdi. O, bunu ele meharetle etdi ki, hetta bir an bele ehtirasla qovushmush dodaqlari ayrilmadi bir-birinden. Nermin yene Ruslana, onun opushlerinin sehrine qapilaraq tamamile ona teslim olmushdu. Indi sadece ona qarshiliq vererek yashadigi hezzi butun varligi ile duymaga calishirdi. Arzulari, ehtiraslari butun vucud huceyrelerini doldurub onlarin hereketlerini daha da guvenli ve davamli etdikce oz ehtirasli heyecanlarinin icinde, her sheyi, hetta buraya ne ucun geldiklerini bele unudaraq sadece bir-birlerini sevmeye ve bu sevgini en gozel nevazish, sigal ve opushlerle gostermeye davam edirdiler. Ruslan oz isti nefesini ve opushlerini onun bedeninde gezdirerken bir anliq ozunu saxlaya bilmeyib gulumseyerek yavashca Nerminin bogazindan dishledi. Nermin birden yuxudan ayilmish kimi gozlerini acib: Ruslan, dayan. Dedim, axi men qirmizi papaq olmaq istemirem. Basha dushurem, acmisan. Amma sen, deyesen, yemek evezine indi meni yeyeceksen ))
Ruslan gozlerini acaraq ehtirasli baxishlarini ona zilleyib deyinmeye bashladi: Amma men seni yemekden daha cox zovq aliram, birdenem. Belke menyumu deyishmeyek?
Nermin sivrilerek onun altindan cixmaga calishdi: Yooox, men artiq qorxmaga bashlayiram, Ruslan. Sen qurd yox, 100% vampirsen ))
Ruslan gulumseyerek: Beli, vampirem ve mene sadece senin qanin lazimdir, deyib onun belinden sixaraq yeniden yataga uzatdi ve bu defe daha shirin ve zerif opushlerle sira ile onun burnundan, dodagindan, boynundan ve bogazindan operek nehayet ki, geri cekilib: Nermin, seni Edwardin Bellani sevdiyi kimi sevirem.
Nermin

<< 1 ... 209 210 [211] 212 213 ... 261 >>