qaynasin.
Nermin: Yoxsa ele bilirsen makaron suzmeyi de bacarmiram?
Ruslan nevazishle onu qucaqlayib uzunden opdu: Elbette bacarirsan )) Birdenem, sadece sozun gelishi ele dedim. Gel bele edek, sen makaronu bishir, men ise sene oz xususi sousumdan hazirlayacam. Cox lezzetli bir sous bilirem. Emin ol, barmaqlarini yeyeceksen, deyerek sousu hazirlamaq ucun soyuducuya yaxinlashdi.
Nermin gulumseyerek: Hmmm! Bax bu xoshuma geldi )) Amma biraz telesmeliyik yoxsa...
Ruslan onun sozunu kesib: Yoxsa men seni yeyecem )), deyerken soyuducunun qapisi arxasindan bashini cixararaq ona goz vurdu.
Nermin ozu de bilmeden onun sozunden artiq ciddi-ciddi qorxmaga bashlayirdi. Ona gore de bu sohbete birdefelik son qoymaq ucun ciddi bir ifadeyle: Rus-lan!
Ruslan gulumseyerek: Hay-can! Yaxshi susdum )), deyerek elinde tutdugu bir nece pomidor ve goyertini stolun ustune qoyub sonra diger lazimli erzaqlari axtarmaga bashladi.
Belelikle, onlar yari zarafat, yari ciddi, opushlerle, toxunushlarla kecen yarim saat erzinde yemeklerini bishirmeye davam etdiler.
Shahin mashini parkin yaninda saxlayib telesik enerek telefonu eline alib onun nomresini yigmazdan evvel etrafina goz gezdirdi. Ancaq orada oz sevimli heyvanlari ile gezen o qeder insan var idi ki, onu zeng etmeden tanimaq cehdinin bosha cixacagini anlayib Leylanin nomresini yigdi: Alo! Leyla, men geldim. Lolitam, haradadir? ))
Leyla parkin Kitabxanaya yaxin terefinde oldugundan oradaki insan izdihami sebebile onu gore bilmeyeceyini anlayib ayaga qalxdi: "Lolitan" yanimdadir. Sen haradasan?
Shahin: Men indi Bank Respublikanin yanindayam, yeni, parkin bu bashinda. Bes siz?
Leyla: Bir yere terpenme, indi gelirik )), deyerek telefonu sondurdu ve Lolitani ipini elinde berkiderek parkin o biri bashina dogru getmeye bashladi. O, yaxinlashdiqca heyecanla telefona baxib eyni zamanda bilincsizce ayagini yere doyen hundurboy, esmer ve olduqca yarashiqli bir oglani gorunce derhal onun Shahin oldugunu anlayib gulumseyerek ona

<< 1 ... 211 212 [213] 214 215 ... 261 >>