sevgi otagimiz olsun, sabahdan yataq otagi ederik. Soz! )), deyib ani hereketle Nermini qucagina alaraq yataga yaxinlashib onu yataga uzatdi.
Nermin hec ne demeden sadece urek doyuntulerinin sesine qulaq vererek gozlerini onun gozlerine dikib yalvarish qarishiq bir ifade ile ona baxirdi. Bunun Ruslanin novbeti addiminin sebeb oldugu qorxunun yoxsa o addimi bir an once atmasini arzuladiginin terennumu olan bir ifade olub olmadigini ne Ruslan, ne de ozu ayird ede bilmirdi. Ruslan ona bu qeder yaxinken, onun nefesini icine cekerken ureyinin sesini artiq basdira bilmeyib ehtirasla onu opmeye bashladi. Dodaqlarini Nerminin heyecandan titreyen bedeninde gezdirerek onu oz isti ve nevazishli opushleri ile isitmeye calishdi. O, yavash-yavash Nermini soyundurub gelinliyini yatagin bir kenarina qoyduqdan sonra oz koyneyini de cixarib bir qiraga atdi. Nermin hereketsizce uzanarken her hansi bir soz deyerek onun oz ishini tamamlamasina mane olmaq istemirdi. Ruslan yeniden onu qucaqlayib opdu ve bu opush daha uzun ve daha ehtirasli bir forma alaraq Nerminin dodaqlarindan ashagiya dogru hereket etmeye bashlayib onu butunlukle oz sehrine saldi. Nermin ona qarshi gele bilmeyeceyini ve artiq ona tamamile teslim olmaq istediyini anlayarken qeyri-ixtiyari shekilde qollarini onun bedenine dolayaraq onu ozune sixib yalvarish dolu bir ifade ile picildadi: Ruslan, cox qorxuram. Soz ver ki, incitmeyecek.
Ruslan onun boynunu, bogazini opushlerle bezeyerken bir anliq geri cekilib gozlerine baxaraq bashini olumsuz menada terpedib: Qorxma, sevgilim. Indi bunlari dushunme. Sadece sene zerifce toxunacagimdan emin ol yeter )), deyerek yeniden onun dodaqlarini opub bir eli ile de bustqalterini acaraq ona qorxmamasini hiss etdirecek novbeti addimini atmaga davam etdi. O, gozleri onuna serilen bu gozelliyi opmek ucun eyildi. Nermin hele de titreyen ellerini onun bedeninde gezdirib onu hiss etmeye calishirdi. Bu zovq yangini onlari ele esir etmishdi ki ozune, evvelki qorxu ve heyecanlarindan

<< 1 ... 255 256 [257] 258 259 ... 261 >>