senden xahish edirem ki, daha meni axtarma. Mene bir de zeng etme. Elvida!...
Ruslana Nerminin bu sozlerini eshiderken kecirdiyi hissler cox yaxshi tanish idi. O, bu hissleri axirinci defe 3 il evvel valideynlerini itirerken kecirmishdi. Beli, bu hiss cox sevdiyin birini itirib onun arxasindan umidsizce ve sessizce getmesini izleyerken kecirdiyin hisslerin eynisi idi. Indi de o, eyni veziyyetde, eyni agrini duyaraq Nerminin ellerinden nece axib getdiyini izleyirdi ve bu agri onun butun varligina ele hakim kesilmishdi ki, hetta son sozlerini de ifade ederken bu umidsizlik onun sesinde duyuldu: Nermin, men sadece seni sevdiyimi demek istemishdim..., deyib telefonu sondurdu. Ruslan bir ushaq kimi kovrelmishdi cunki Nermin bir "elvida" ile itirmek duygusunun ne oldugunu cox acimasiz shekilde xatirlatmishdi ona yeniden.
Nermin eslinde Ruslani heyatindan bir defelik silerek istediyini etmishdi, qalib de olmushdu bu isteyine cataraq. Bes niye o qalibiyyet sevincini yashaya bilmirdi? Niye qalib yox meglub kimi hiss edirdi ozunu? O, Ruslanin son sozlerini xatirladi. Bes niye o son sozler bele tesir etmishdi ona? Indi o, elindeki telefona baxaraq biraz evvel nece bir sehv etdiyini anlamaga bashlayirdi, onu itirmek eslinde istediyi shey deyildi. Nermin ona elvida deyerken bu sozun ne menaya geldiyini, o 6 herfin nece deqiq, guclu ve keskin bir anlayishi ifade etdiyini qavramamishdi. Cunki hec vaxt itirmek qorxusu kecirmemishdi ne evveller, ne de Cavidle olan iki illik sevgili heyatinda. Bu sozu hec vaxt istifade etmediyi ucun onu bir insana demeyin ne oldugunu da bilmirdi. Sonra o yene onun son sozlerini xatirladi ve artiq onun oz dilinden eshitdiyi ucun Ruslanin onu sevdiyinden tam emin oldu. Ancaq emin oldugu bir shey de var idi ki, bu da onu hemishelik itirmesi idi. Geriye sadece bunu qebul edib heyatina qaldigi yerden davam etmek qalirdi ki, o da sonraki bir heftede sadece bunu etmeye calishdi.
1 HEFTE SONRA...
Ruslan ishden cixdi, Eldarla sagollasharaq mashina

<< 1 ... 56 57 [58] 59 60 ... 261 >>