bes ne ucun sonradan fikrini deyishdin?
Nermin: Bilmirem.
Ruslan: Cunki... cunki sen de mene ashiq oldugunu anladin.
Nermin: Bundan nece bu qeder emin ola bilirsen?
Ruslan: Eminem cunki seni operken senin de mene qarshi bosh olmadigini anlamishdim.
Nermin yene yadina o ani saldi, Ruslanin dediklerinin dogru olub-olmadigini fikirleshdi ve qeti shekilde: Bu dogru deyil, men onda sene qarshi hec ne hiss etmemishdim.
Ruslan ona daha da yaxinlasharaq eminlikle: Indi isbat edecem sene haqqliyam ya yox, deyib Nerminin dodaqlarina yene zerif ve sevgidolu bir opush qondurdu. Nermin bu qisaciq opush boyunca bilincsiz shekilde yumdugu gozlerini yavashca acaraq ondan uzaqlashmaga calishdi. Sanki qelbi yerinden cixacaq kimi doyunurdu. Ruslan eyilerek onun qulagina: Seni sevirem, Nermin, deyerek picildadi.
Nermin her sheyi unudaraq ona teref cevrilib yene baxishlari ile onu ozune cagirdi. Ruslan artiq onun da bunu istediyinden emin idi cunki Nermin bunu dili ile deyil gozlerindeki yalvarici ifadeyle isteyirdi ondan. O, her iki eliyle onun uzune tokulmush saclarini arxaya sigalladi. Nermin artiq ona qarshi cixmaqdan el cekib sadece o an ne olacagini gozleyirdi. Ruslan onun gozlerine baxaraq yene onu sevdiyini soyledi ve sanki illerce bu dodaqlara susamish kimi ehtirasla opmeye bashladi Nermini.
Nermin ozu de bilmeden Ruslanin opushlerine qarshiliq verirdi. O, ilk defe idi ki, bir opushun sevgini nece gozel shekilde ifade ede bileceyinin shahidi olurdu. Ruslanin zerif ve meftunedici opushleri onu oz sehrine salaraq bashqa dunyalara aparmishdi. Ele bir dunyaya ki, Nermin oraya aid olduguna inanib, orada oz seadetini tapib, xoshbextliyin bu xeyali zirvesine toxunaraq ebedilik orada qalmagi arzulayirdi. Bu gozel hissleri ona yashadan insan artiq onun qelbine hakim kesilmishdi ve indi onunla opusherken sadece ve sadece ona tabe etmek isteyirdi butun varligini ve ondan ayrilmadan bu sonsuz gozelliklerin her anindan zovq almaga calishirdi. Ruslan Nermini operken

<< 1 ... 74 75 [76] 77 78 ... 261 >>